Huśtawka

Po drugiej stronie nikogo nie ma.Na dole siedzi Pi i czeka na kogoś, z kim mógłby się pohuśtać. Na próżno. Pi zapisuje w swoim notesiku:
"Z huśtania nic nie wychodzi, jeśli po drugiej stronie nikogo nie ma."

Gdy o huśtawkę uderza wielki świerk, Pi wylatuje w Kosmos. Łapie za rożek księżyc, który zdradza mu, że huśta się ze słońcem. Podczas swej przygody Pi spotyka najróżniejsze stworzenia i dostrzega, że w życiu wszystko się kołysze to w górę, to w dół...

Pokręcona historia o małym niedźwiadku który szuka kogoś, kto się z nim pohuśta.
Wyniesiony w Kosmos przez świerk, podczas swej wędrówki spotyka mnóstwo niesamowitych i co tu dużo mówić niezwykłych, niemal onirycznych postaci.
Marzenie senne które trwa i nie chce się skończyć.
Poszukiwania kogoś kto się z nim zaprzyjaźni i pohuśta, skłaniają go do przemyśleń które zapisuje skrzętnie w swoim notatniku.
Język opowieści jest stonowany, pełny niedomówień i tajemniczy.
Ilustracje to nie tylko ozdoba, ale i uzupełnienie danej sceny.
Zastanawia mnie twarz tego misia na ilustracjach..
Magiczna to słowo najpełniej oddaje charakter tej książki.
Dzieci kochają takie przypowieści.
Z każdego zdania wyziera ciepło i mądrość.
Roald Dahl pisał podobne historie, nikt jak On nie umiał opowiadać historii które uwielbiają młode pokolenia.
Timo Parvela jest genialny w tym co zrobił i chcę więcej.
Dziękuję Eneduerabe za udostępnienie.