Refleksja nad własnym życiem nie wyklucza faktu, iż u niektórych osób trafnym miernikiem oceny jakości życia jest emocjonalny stan satysfakcji z wydarzeń, jakie miały miejsce w ich życiu i, co ważniejsze, które wyznaczają intensywność doświadczanego poczucia zadowolenia i szczęścia. W kontekście tych stwierdzeń rodzi się pytanie: co ma większe znaczenie jako wskaźnik poczucia jakości życia: stan emocjonalnej satysfakcji z życia czy poznawcza ocena sytuacji życiowej? W ocenie jakości życia uwzględnić należy obydwa aspekty, które nie tylko pozostają w ścisłym związki ze sobą, ale co ważniejsze, powinny być rozpatrywane w kontekście rozwojowym.