Jawnie w ukryciu

Wpierw więzień, a potem uciekinier z obozu pracy przymusowej w Tomaszowie Mazowieckim, Żyd z "dobrym wyglądem", żyjący przez kilka lat okupacji z fałszywą tożsamością jako Polak-katolik, zależny od dobrej woli przyjaciół i nieuwagi wrogów, wystawiony każdego dnia na śmiertelne niebezpieczeństwo i walczący z własnym strachem Napisane z perspektywy ponad półwiecza wojenne wspomnienia Zenona Neumarka, ocaleńca z Zagłady, uczestnika konspiracji oraz świadka powstania warszawskiego i upadku hitleryzmu w Wiedniu, to niezwykle interesujący dokument, a przy tym tom prozy trzymającej czytelnika w napięciu do ostatniej strony. "Zenon Neumark pisze z wyjątkowym poczuciem siły, nieczęsto spotykanym w literaturze Holocaustu; jego historia jest całkowicie różna od historii opowiedzianych przez innych ocalonych. On wziął swój los we własne ręce i przystąpił do działania. Uciekł z getta, uciekł z obozu pracy, zmienił tożsamość, podjął pracę i doczekał końca wojny. Znał swoje mocne strony. Był młody i nieobciążony starymi rodzicami czy małymi dziećmi, a także miłością do kobiety. Tak się złożyło w jego życiu, że mógł się troszczyć tylko o własne przetrwanie."