Opinia na temat książki Jesienna sonata

Kolejny już raz miałam przyjemność rozsmakować się prozie Monsa Kallentofta. Warto było znów zatopić się w tym mrocznym świecie i wytężyć uwagę bo lektura ta jest bardziej wymagająca niż przeciętny kryminał (nawet skandynawski). Wielu może zniechęcać brak zawrotnie wartkiej akcji i skłonność do poetyckich wręcz opisów, ale dla mnie to ogromna zaleta tej książki. Uwielbiam sposób, w jaki autor odmalowuje skomplikowane relacje międzyludzkie, pokazuje jak zło rodzi zło i odsłania przed czytelnikiem proces przechodzenia z ofiary w kata. Niczego przy tym nie ubarwia: z całą brutalnością konfrontuje nas ze złem, które nas otacza. Tu nawet główna bohaterka jest trudna, mroczna i zagubiona. Nie lubię Malin, ale w jakiś sposób jej kibicuję i nie mogę się doczekać, czy w kolejnej części autor odsłoni przed nami otchłań jej przeszłości.