Smakować i analizować makabryczne koncepty Witkacego, Schulza i Gombrowicza - to cel tych studiów. I zobaczyć w czarnym humorze, nie tylko terapeutyczny gest, ale coś więcej - zmaganie się z trywialnością dowcipu, opisanie współczesnych postaw wobec śmierci i umierania, refleksję o trwaniu i upadku, myśl o ochronie twórczej integralności, a nawet niską satysfakcję ze śmierci tego, co cenimy... Witkacy, Schulz i Gombrowicz posługują się czarnym humorem w swych utworach z lat trzydziestych, gdy historia staje się makabreską. Czy ich koncepty to odpowiedź na makabrę czasów?