Napisana w 1983 r. biografia Karola I, plon wieloletnich badań autora, została udokumentowana imponującym wykazem źródeł, głównie zaś listów, których autorami sa osoby współczesne Karolowi I, nierzadko członkowie jego własnej rodziny, ludzie z jego najbliższego otoczenia, a w końcu i on sam. Czytelnik znajdzie tu takie postacie, jak Jakub I, George Villiers, królewski faworyt, arcybiskup Laud czy Henrietta Maria. Dowie się też, jak wyglądały zmagania między Koroną a Parlamentem oraz zapozna się z przebiegiem wojny domowej, która zapoczątkowała rewolucję angielską. Karol I Stuart widziany oczyma Carltona jest postacią tragiczną. Ów dogłębnie wykształcony, subtelny człowiek i jeden z najwybitniejszych koneserów sztuki swoich czasów nie znajduje w sobie dość siły, aby być dobrym władcą. Karol ponosi klęskę, bo nie umie wyciągać wniosków z kolejnych niepowodzeń i wciąż popełnia te same błędy. Od dzieciństwa wyrosły w przekonaniu, że władza pochodzi od Boga, nie potrafi zrozumieć ambicji politycznych nowo wzbogaconych klas średnich i próbuje rządzić w sposób arbitralny, narzucając własne poglądy religijne i polityczne, co ostatecznie prowadzi do konfliktu z narodem i ścięcia króla.