Klauzula zdumienia

Na starcie ujawnię, że dość chętnie sięgam po felietony, ale lubię sobie je dawkować. Fajnie jest się z nimi zaznajomić przy okazji przeczytania jakiejś gazety. Mając jednak zbiór tekstów jednego autora w pigułce wiem, że czeka mnie wielkie wyzwanie. Zwłaszcza kiedy nie znam stylistyki zaprezentowanej przez felietonistę.
Po przeczytaniu tej pozycji wiem jedno (nie mam zamiaru nikogo tutaj obrażać) wolę czytać notatki pani Agaty niż jej słuchać. Mam wrażenie, że dużo więcej ma do przekazania pisząc niż mówiąc. Nie znam jej na tyle, więc to może być mylne wrażenie, ale takie mnie nie opuszcza od chwili przeczytania ostatniego zdania w tej książce. Mam jednak spory problem z tym, co znalazłam w środku. Było kilka godnych uwagi felietonów. Przed wszystkim podobały mi się ich tytułu i wprowadzenia do nich. Jestem fanką sposobu podejścia do niektórych tematów, np. poprzez cierpki żart, ironię czy świadome i racjonalne myślenie. To, co mi przeszkadzało to przeskakiwanie z tematu do tematu, brak jakiegoś sensownego pogrupowania. Nie lubię takiego miszmaszu. Jeden tekst dotyczy polityki, kolejny kościoła, następny jeszcze czegoś innego. I ta karuzela nieustannie się kręci. Momentami miałam wrażenie, że coś podobnego czytałam, a jestem pewna, że tak nie było. Może się niepotrzebnie czepiam bo takie tematyczne podejście mogłoby niektórych znudzić, ale jak wiecie ja sobie cenię porządek. Ode mnie za całość 6/10.

„Denerwować się to znaczy mścić się na własnym zdrowiu za głupotę innych.”

- takie smakowite zdania (choć to akurat Hemingway podobno) w dużej ilości znajdziecie w tym zbiorze felietonów.

Niewątpliwie te felietony lepiej się czyta w dużym kawałku niż pojedynczo.

Dopiero widząc całość docenić można cięte spojrzenie na rzeczywistość, złośliwość podszytą nienachalną dydaktyką.

Przy spotkaniu z jednym z takich felietonów można by sobie pomyśleć – no, czepnęła się jakiegoś tematu, jak to felietonistka, wynalazła problem na siłę, musiała szybko coś napisać, tak wyszło itp.

W całości widać myśl przewodnią, widać na czym zależy autorce, co ją bardzo przejmuje, co śmieszy.

Oczywiście cięty język jest plusem, dodaje pieprzyka, Agata Passent świetne podgląda nas (i siebie) w codziennym zabieganiu, zwyczajach miejskich, małych i dużych zdarzeniach i przypadkach.

Czuć zwierzę miejskie w autorce. Czuć, że kocha to miasto. Że ją obchodzi.

Z drugiej strony jest to felietonistka o bezlitosnym języku. Pamiętam z jej jakiejś wcześniejszej książki opis przedziałka na głowie (i generalnie wyglądu) dyrektorki podstawówki, do której mała Agata z niechęcią „uczęszczała”. Zorientowałam się, że chodziłam do tej samej szkoły (choć w innych latach, oczywiście) i pamiętam tę dyrektorkę. Nooo… mocne to było, śmieszne, ale i przykre jednak.

Niemniej przyznać trzeba, że Agata Passent nie oszc...

Zbiór felietonów Pani Agaty Passent całkowicie mnie pochłonął! Jest zabawnie, mocno, ciekawie i co najważniejsze życiowo. Idealne po całym dniu ciężkiej pracy, do niedzielnej południowej kawki, na smutki, troski i na wakacyjny wyjazd. Dosłownie do wszystkiego!

Książka jest pięknie wydana i dostajemy w niej ponad 50 bardzo różnorondych felietonów. Niektóre oczywiście poruszają bardziej, inne potrafią nudzić. Tematyka jest jednak tak szeroka, że na pewno każdy z nas w tej książce znajdzie coś dla siebie! Uwielbiam też styl pisania Pani Agaty i jej podejście do otaczającej nasz rzeczywistości! Z humorkiem i na wesoło. Książka z którą na pewno spędzicie wiele miłych i wesołych chwil. Jest troche o kobietach, o rodzinie, pracy, mężczyznach i o otaczającym nas świecie. Dodam, że felietony są króciutkie, mają zaledwie po kilka stron i zdecydowanie nie trzeba ich czytać po kolei! Otwieracie i w zależności od dnia, humoru i pomysłu zaczynacie czytać! Spokojnie, możecie je czytać nawet i od końca!

Błyskotliwie i z pazurem! Próbowałam też wybrać mój ulubiony felieton, ale zdecydowanie nie potrafię tego zrobić! Przy tak dużej ich ilości ciężko się zdecydować! Polecam!

Ksiązkę odebrałam z serwisu Czytam Pierwszy

Autorka z nieskrywanym sarkazmem i błyskotliwością w oku opisuje polska rzeczywistość, to książka o nas samych, momentami bolesna, ale i śmieszna. Nie ma dla niej tematów trudnych, opisuje wszystkie aspekty życia, jest przy tym skrupulatna i szczera do bólu! Zostawiam 4 gwiazdki, gdyż nie wszystkie felietony wpadły w mój czytelniczy gust, polecam ją każdemu. czytając od razu widzimy, że autorka jest kobieta światową, otwartą, która nie boi się tematów tabu, stawia pytanie i od razu na nie odpowiada. Z mojego doświadczenia - radzę przeczytać ją w całości, aby docenić jej kunszt literacki, cięty język i autoironię, która pojawia się niemal w każdym felietonie. taka jest już Agata Passent - przezabawna, śmieszy do łez, zastanawia i zmusza do refleksji nad naszą rzeczywistością - tacy przecież jesteśmy.