/o-1100264/n/komunikacja-interpersonalna)
Trudno wyobrazić sobie życie w społeczeństwie, rodzinie czy jakiejkolwiek organizacji bez komunikowania się z innymi. Komunikacja umożliwia nam wymianę myśli, współdziałanie, podążanie w tym samym kierunku. Dzięki niej dowiadujemy się, co czują i myślą inni, a także możemy wyrazić siebie. Warto przyjrzeć się bliżej temu procesowi i odpowiedzieć sobie na pytanie, czy potrafimy skutecznie się komunikować i jak pokonywać rozmaite bariery w skutecznej komunikacji.
Komunikacja interpersonalna to temat wyjątkowo ciekawy. Dlaczego? Ponieważ dotyczy nas samych. Matematyka jest nam obca - czasem dodajemy, często odejmujemy, ale potęgujemy już bardzo rzadko. Podobnie fizyka - choć potrafi dobrze opisać ruch po równi pochyłej to i bez jej osiągnięć wiemy, że im bardziej stroma rampa, tym trudniej wepchnąć na nią taczkę. Dlatego matematyka i fizyka bywają odbierane (zupełnie niesłusznie) jako trudne i nudne.
Komunikacja interpersonalna przez to, że tak bliska naszym osobistym doświadczeniom i tak praktyczna, staje się dziedziną wyjątkowo interesującą, a przez to łatwą - bo wszystko co interesujące staje się łatwe. Często od naszych umiejętności komunikacyjnych zależy nie tylko powodzenie rozmów handlowych, motywacja pracowników, ułagodzenie szefa czy też lepsze porozumienie z dzieckiem. Od komunikacji często zależy całe nasze funkcjonowanie w społeczeństwie, czyli to co stanowi samą treść życia.
Dowiadując się o procesach komunikacyjnych, poznając pewne techniki prowadzenia rozmów, słuchania, mówienia, i wszelkich innych sposobów komunikacji mamy szanse uczynić nasze życie (i naszych bliskich) spokojniejszym, pewniejszym i pełniejszym.
Wszyscy jesteśmy praktykami komunikacji. Wszyscy jesteśmy również jej teoretykami. Zastanawiamy się od czasu do czasu „dlaczego coś powiedziałam/łem”, „co ona miała na myśli”, „jak mu to przekazać”, „co ona sobie pomyślała” itp. Zdolność obserwacji własnych zachowań w interakcjach z drugą osobą jest ważnym elementem poprawy swoich umiejętności w tym zakresie. Przygotowuje również do właściwego, krytycznego odbioru poznawanej wiedzy z tego obszaru.
Komunikacja interpersonalna to temat wyjątkowo ciekawy. Dlaczego? Ponieważ dotyczy nas samych. Matematyka jest nam obca - czasem dodajemy, często odejmujemy, ale potęgujemy już bardzo rzadko. Podobnie fizyka - choć potrafi dobrze opisać ruch po równi pochyłej to i bez jej osiągnięć wiemy, że im bardziej stroma rampa, tym trudniej wepchnąć na nią taczkę. Dlatego matematyka i fizyka bywają odbierane (zupełnie niesłusznie) jako trudne i nudne.
Komunikacja interpersonalna przez to, że tak bliska naszym osobistym doświadczeniom i tak praktyczna, staje się dziedziną wyjątkowo interesującą, a przez to łatwą - bo wszystko co interesujące staje się łatwe. Często od naszych umiejętności komunikacyjnych zależy nie tylko powodzenie rozmów handlowych, motywacja pracowników, ułagodzenie szefa czy też lepsze porozumienie z dzieckiem. Od komunikacji często zależy całe nasze funkcjonowanie w społeczeństwie, czyli to co stanowi samą treść życia.
Dowiadując się o procesach komunikacyjnych, poznając pewne techniki prowadzenia rozmów, słuchania, mówienia, i wszelkich innych sposobów komunikacji mamy szanse uczynić nasze życie (i naszych bliskich) spokojniejszym, pewniejszym i pełniejszym.
Wszyscy jesteśmy praktykami komunikacji. Wszyscy jesteśmy również jej teoretykami. Zastanawiamy się od czasu do czasu „dlaczego coś powiedziałam/łem”, „co ona miała na myśli”, „jak mu to przekazać”, „co ona sobie pomyślała” itp. Zdolność obserwacji własnych zachowań w interakcjach z drugą osobą jest ważnym elementem poprawy swoich umiejętności w tym zakresie. Przygotowuje również do właściwego, krytycznego odbioru poznawanej wiedzy z tego obszaru.
