Kosmiczny poradnik życia na Ziemi

Bardzo fajny poradnik i książka autobiograficzna astronauty z Kanady.
Czytało mi się ją bardzo dobrze. Do poradników mam zawsze stosunek zastanawiający, bo nie lubię nadmiernego optymizmu. Ta książka jest książką człowieka, który twardo stąpa po ziemi. Brzmi to zabawnie, bo to stąpanie po ziemi odbywało się na stacji kosmicznej.
Układ książki jest przejrzysty. Część pierwsza to przygotowania do startu w kosmos, część druga to sam start, następnie pobyt w międzynarodowej stacji kosmicznej, aż wreszcie powrót.
Autor pisze językiem zwięzłym i jasnym. Książka jest ciekawa i pełna ciekawych szczegółów życia w kosmosie oraz drogi do zostania astronautów, wszystkich plusów i minusów takiej ścieżki kariery, tego co taki zawód daje, a co zabiera. Hadfield mówi o swoich uczuciach i cechach charakteru, o wytrwałości i skrupulatności, o byciu gotowym na porażki. Ale najbardziej utkwiły mi w głowie słowa o samotności. Autor, który przez 6 miesięcy żył w kosmosie, mając za towarzystwo jedynie kilka osób, mówi, że samotność to stan umysłu, że będąc sam na sam w przestworzach samotny nie był, ale bywał samotny w tłumie.
Bardzo mi się spodobało, że autor nie radzi być optymistą na siłę tak jak to czynią niektóre poradniki. Hadfield radzi, żeby po kolei i dokładnie rozważać wszystkie przeszkody, żeby spodziewać się porażki, ale mimo to uczyć się nowych umiejętności, które do tego niemożliwego celu prowadzą.
Bardzo mądra i ciekawa książka, którą polecam.