Opinia na temat książki Kosmografia, czyli trzydzieści apokryfów tułaczych

Leży przede mną kieszonkowe wydanie „Kosmografii” Jacka Dehnela. W środku, na białym, kredowym papierze widnieje 30 pięknych renesansowych map, każdej z nich towarzyszy niedługi tekst, różny stylistycznie i napisany, jak to zwykle u Dehnela, eleganckim, wyszukanym językiem.

Czasoprzestrzeń w miniaturach jest nieograniczona, poruszamy się od zarania dziejów po nieodległą przyszłość, kiedy to Autor prezentuje nam przewodnik Michelina dla podróżujących w czasie.
Każda z 30 miniatur to perełka, każda to inny punkt widzenia. I tak na przykład: zeznanie niewolnika przed sądem, monolog królowej ze scenariusza filmowego, opis sekcji ciała „dzikiego męża”, kalendarium procesji przebłagalnych, opis instrukcji gry RPG, historia relikwii św. Demetriusza z Galicji, baśń Szeherezady – moja ulubiona.
Autor serwuje nam również polonica, a to mianowicie w formie raportu szpiegowskiego kupca arabskiego dotyczącego księcia Kezmera oraz Welslava, zwanego Plwaczem i ich gry w szantrandż* – pycha!

Dodam jeszcze, że niektóre teksty są bardzo malarskie, plastyczne, pełne barw.

Podziwiam, chylę czoła przed wyobraźnią, erudycją, horyzontem zainteresowań, a jednocześnie lekkością przekazu. Majstersztyk!

*Wikipedia podaje inną pisownię - „szatrandż”