Opinia na temat książki Krew za krew

Z zapowiadanym thrillerem psychologicznym książka nie ma zbyt wiele wspólnego. Kryminał i na dodatek przewidywalny do cna.

Ziba to utalentowana psycholożka, która bezbłędnie ocenia profile sprawców zbrodni, umiejętnie odczytuje mowę ciała tym samym wspierając śledztwa. Aktualnie pracuje w Londynie, gdzie po stracie partnera remedium na uleczenie żalu po stracie jest rzucenie się w wir wydarzeń. Nadarza się ku temu okazja, gdy tuż po katastrofie pociągu umierająca kobieta zwraca się do niej z niecodzienną prośbą. Zaskakująco fakty łączą się z innym seryjnym zabójcą, który po latach znów atakuje.

Niestety w "Krew za krew" nie ma nic odkrywczego. Utarty schemat, czyli nieomylny śledczy (w tym przypadku akurat doświadczona psycholog) w pogoni za sprawą. Przewidywalne jest to, że morderca zostanie ukarany, a kobieta po lekkim stresie zaskoczy na właściwe tory życia.
Od początku wiadomym jest, kto stoi za wyjątkowo brutalnymi zbrodniami, więc cała pogoń londyńskiej policji nie wciąga ani na jotę. Nie ratuje również historii skłanianie się ku fanatyzmowi religijnemu, który miesza się tutaj z typowym schizofrenicznym umysłem. Brak jakichkolwiek emocji, nieudane próby wywołania w czytelniku większych wrażeń, szereg niedopatrzeń aż kipi i prosi się o poprawę, a na koniec dalej nie wiem, co ma wspólnego oliwa z oliwek ze schematem postępowania sprawcy.

I bonus na koniec: "...zginęło ponad 12 osób...", czyli ile? Czy gdzieś wśród ofiar katastrofy przedstawionej w książce zaplątał się aktor grający Tyriona Lannistera z Gry o tron, którego można (ze względu na posturę karła) potraktować jak połowę człowieka? A może kobieta w ciąży i jej nienarodzenie dziecko to 1 i 1/2 człowieka?