Cytaty z książki "Książę szpiegów"

Dodaj nowy cytat
– Kiedy zaczynam się śmiać, myślę o nich – szepnął. – Kiedy słyszę piękną muzykę, przypominam sobie, że oni nie mogą jej usłyszeć. Są jak trzy duchy, które siedzą mi na ramieniu, dokądkolwiek idę.
Czy to się działo naprawdę? Czy najbardziej uroczy i ekscytujący mężczyzna świata był zaledwie kilka kroków za nią, kiedy wąskim korytarzem udawała się do ciemni?
– Gdyby ojciec cię zawiódł, daj mi znać – powiedział. – Lubię ratować panny z opałów.
– Nie jestem panną w opałach.
– A mogłabyś chociaż udawać?
– Nie wierzysz chyba w te okropieństwa, jakie mówił o nas twój brat, prawda?
Chciała, żeby natychmiast to potwierdził, ale odpowiedzią był jedynie smutek i żal na jego twarzy. Naprawdę w to wierzył. Byli wrogami.
Masło zastępowano łojem wołowym zabarwionym na żółto. Sproszkowana kreda miała ukryć fakt rozcieńczania mleka wodą. Słodycze dla dzieci barwiono substancjami zawierającymi ołów.
Zamierzał za wszelką cenę zostać przyjęty do eksperymentu.
Pohamował uśmiech, ponieważ to faktycznie mogło go zabić, jednak nigdy nie unikał wyzwań.
Przez pięć dni w tygodniu siedział przy biurku i zajmował się dokumentami, ale w głębi duszy pragnął czegoś więcej. Miał w sobie jakąś dzikość, która potrzebowała zarówno wyzwania, jak i strachu.
© 2007 - 2024 nakanapie.pl