Księga o ludziach i zwierzętach

Wypożyczyłam tę książkę z biblioteki właściwie dlatego, że wpadła mi pod rękę i przypadek ten sprawił, że poznałam kilkanaście ciekawych opowiadanek.

Intrygujące spostrzeżenia miłośnika wszystkiego co żyje, w których wyraża on swój nieskończony zachwyt nad życiem, pięknem przyrody, krajobrazami, bogactwem zwierząt, szeroko rozumianą muzyką oraz urokami otaczającego nas świata.

"Powiadają, że miłość do ludzi jest największą z cnót. Wielbię tę cnotę i nie wątpię, że jest ona cechą ludzi szlachetnych. Jednakże moja dusza jest mała, myśli przyziemnie i zmuszony jestem wyznać, że im dłużej żyję, tym dalej odchodzę od tego wzniosłego ideału. Skłamałbym, gdybym stwierdził, że kocham ludzkość.
Natomiast kocham zwierzęta, gnębione, wzgardzone zwierzęta, i nie dbam o to, czy ludzie wyśmiewają się ze mnie, kiedy mówię, że zgodzę się lepiej ze zwierzętami niż z większością ludzi.(...)
(...) Wszystkie inne drobne istoty, których imion nie znam nawet, ale w których maleńki świat zaglądam z radością - wszystkie są przecież współbliźnimi w ogromnej społeczności Stworzenia i prawdopodobnie spełniają swoje obowiązki obywatelskie daleko lepiej, niż ja spełniam moje!"

Z jego przemyśleń bije troska o zachowanie w człowieku tego wszystkiego co w nim wartościowe, mądre i piękne - tego wszystkiego czym może się dzielić ze światem zewnętrznym oraz tego co powinien zachować w sobie. Wspaniała lektura dla tych wszystkich, którym los świata nie jest obojętny. Warto s...