Opinia na temat książki Lewa strona życia

Po przeczytaniu debiutanckiej powieści autorki pt. Motyl, która mnie ogromnie poruszyła z wielką chęcią postanowiłam sięgnąć po jej następną książkę. To poruszająca historia kobiety, która stara się wrócić do normalnego życia po urazie mózgu doznanym w wyniku poważnego wypadku samochodowego.
Sarah Nickerson to ambitna kobieta,która wciąż dąży do celu. Oprócz sukcesu zawodowego życie Sary pochłania opieka nad trójką dzieci, dlatego wciąż żyje w ciągłym pośpiechu. W wyniku tragicznego wypadku kobieta doznaje urazu mózgu i zostaje dotknięta rzadkim zaburzeniem neurologicznym tzw. zespołem pomijania stronnego.
Bohaterka nie kontroluje informacji z lewej strony ciała oraz nie dostrzega osób i przedmiotów tak jakby nigdy nie istniały.
Problem stanowią dla niej codzienne czynności takie jak ubieranie się, jedzenie, czytanie. Ten wypadek pozwala spojrzeć Sarze na swoje życie z innej perspektywy.
Autorka rewelacyjnie połączyła powieść obyczajową z zaburzeniem neurologicznym. Ciekawa była narracja z perspektywy głównej bohaterki, która opowiada o swoich zmaganiach po wypadku,miałam wrażenie,że ktoś siedzi obok mnie i opowiada swoją historię. Szczególnie interesujący był przebieg rehabilitacji, gdzie Sara poddaje się różnym zabiegom, aby odzyskać sprawność. Książka opowiada nie tylko o chorobie, ale także o relacjach rodzinnych. Szczególnie mnie poruszyło jak Sara odbudowuje więź ze swoją matką. Ciężko mi porównywać, która powieść Lisy Genovy podobała mi się bardziej. Debiut autorki "Motyl" mówi o tym jak Alzheimer wyniszcza umysł i książka mnie bardzo przygnębiła, natomiast "Lewa strona życia" pokazuje, że zawsze należy mieć nadzieję , mówi o tym, że czasem należy się zatrzymać i spędzić czas z najbliższymi.Plus za bohaterów, dla mnie to bardzo wiarygodne postacie. Mają swoje wady i zalety,zmagają się z problemami. W książce nie brakuje poczucia humoru i zabawnych porównań. Polecam przeczytać. To piękna opowieść o walce ze słabościami.