M jak monstrum

Sięgnęłam po tę powieść graficzną ponieważ października to idealny czas na czytanie o duchach i monstrum.

Książka opowiada o Frankie, która nie potrafi pogodzić się ze śmiercią siostry więc stara się ożywić Maurę. Istota, która udaje się jej wskrzesić jednak nie posiada wspomnień, Frankie na nią naciska, jednak M ani trochę nie czuje się Maurą.

I to świetny, mądry komiks, który pokazuje nam jak radzić sobie z akceptacją samego siebie. M. musiała albo wpisać się w ramy, którymi chciała określić ją Frankie albo zawalczyć o siebie i żyć z samą sobą w zgodzie. Wbrew wszelkim oczekiwaniom, które mieli wobec niej inni ludzie.

Powieść graficzna również pokazuje jak ciężko poradzić sobie ze stratą najbliższych osób. Ile żalu ma w sobie człowiek, jak próbuję za pomocą wspomnień odzyskać czas z bliską osobą, jak rozpaczliwie próbuję odzyskać cząstkę dawnego wspólnego życia. Frankie nie mogła pogodzić się ze stratą siostry za wszelką cenę chciała by ponownie była obecną w jej życiu, by znowu mogły wspólnie eksperymentować i pić gorzką herbatę.

To był komiks który można było pochłonąć bardzo szybko, jednak mimo że czytanie i oglądanie nie zajęło mi dużo czasu, to jednak tematyka sprawiła że ten komiks zostanie ze mną na dłużej. Utrzymany jest raczej w kolorystyce zielono, biało, czarnej ale totalnie ten vibe pasuje do historii przestawionej na kartach książki. Bardzo polecam sięgnąć i się zachwycić tą powieścią.

"M jak monstrum" napisany przez Talie Dutton, to powieść graficzna, którą przeczytałam z ogromną przyjemnością. Będąc dzieckiem nołogowo pochłaniałam komiksy, więc gdy tylko sięgnęłam po "monstrum" od razu wiedziałam, że to będzie piękny powrót do przeszłości. Historia przedstawiona w tej książce okazała się jednak trudniejsza niż się spodziewałam... Opowiada ona bowiem o poszukiwaniu siebie, chęci zadowolenia innych kosztem siebie.

Frankie to młoda nauowczyni, która prowadzi badania wraz z siostrą. Nieszczęśliwy wypadek sprawia, że Maura ginie... Siostra chce ją odzyskać, postanawia więc wykonać "mechaniczną nekromancję", czyli stworzyć siostrę na nowo. W ten sposób z jej organów powstaje zupełnie nowe stworzenie, zszyte i połączone w jedną całość. Frankie cieszy się, że udaje jej się ożywić swoje dzieło i znów ma siostrę u swego boku... Niestety M. -jak każe się nazywać - nie czuje się Maurą... Jest nieszczęśliwa. Jak skończy się jej historia? Przekonacie się sami czytając "M jak monstrum".

Książkę, ze względu na swoją formę czyta się ekspresowo. Porusza ważne tematy - pokazuje jak ważna jest akceptacja siebie i jak trudne może okazać się przepracowanie traumy po stracie najbliższej osoby.

Cała powieść utrzymana jest szaro-zielonej kolorystyce, co dodatkowo nadaje jej mrocznego klimatu. To idealna pozycja na październikową lekturę:)
Przyjemne grafiki urozmaicają czas podczas czytania. Polecam! :)

Jest to historia, która mimo niewielkiej objętości niesie wiele trudnych tematów - śmierć, uczucia, które towarzyszą osobom, które muszą się z nią mierzyć, chęć bycia sobą i jednoczesnego dążenia do uszczęśliwiania innych, akceptacja siebie, pogodzenie się z tym, że efekt nie zawsze jest taki jak zakładaliśmy.

Książka ma bardzo fajne, nastrajające ilustracje. Utrzymana w biało/czarno/morskiej kolorystyce idealnie wpasowuje się w klimaty eksperymentów i przywracania do życia umarłych.

Oryginalna kreska też ma swój urok, budzi odczucia przeniesienia się do krainy, w której wszystko jest możliwe, a z części zmarłej istoty można ożywić nową.

Historia poprowadzona jest dobrze i sprawnie, ilustracje wszystko wyjaśniają i doskonale oddają emocje bohaterów.

Wiekowo zdecydowanie dla starszych, myślę, że 12+.
Jako, że jest to komiks - czytelniczo to pozycja na jeden wieczór. Tematyka sprawia jednak, że nawet po zakończeniu zostaje w nas sporo przemyśleń.