Książka jest ilustrowana 20 oryginalnymi grafikami z XIX-wiecznego wydania angielskiego lady Charlotte Guest.
Tekst sagi opatrzony jest przypisami i posłowiem Dr. Piotra Sławińskiego.
Mabinogion. „Cztery gałęzie Mabinogi” zawierający cztery opowieści to pierwsza część cyklu walijskich sag. Sagi te powstały głównie w średniowieczu (a jak sugeruje ich treść, częściowo sięgają także do tradycji epoki żelaza). Tytuł Mabinogion nadała zbiorowi jego pierwsza tłumaczka na język angielski – lady Charlotte Guest w roku 1849. Znaczenie i pochodzenie walijskiego słowa mabinogi nie jest znane do dziś.
Pełny cykl Mabinogionu został zapisany w dwóch średniowiecznych rękopisach znanych jako Biała Księga z Rhydderch (w języku walijskim Llyfr Gwyn Rhydderch) z roku około 1350 i Czerwona Księga z Hergest (po walijsku Llyfr Coch Hergest) datowana na lata 1382–1410. Oprócz tego fragmenty poszczególnych opowiadań znane są także z innych źródeł datowanych na wiek XIII. Uważa się jednak, że pierwotnie powstały między rokiem 1000 a 1110. Mabinogion oraz sagi irlandzkie dostarczają nam informacji na temat staroceltyckich bogów, wierzeń i obyczajów.
W skład cyklu wchodzą:
„Cztery gałęzie” Mabinogi [The Four Branches of the Mabinogi (Pedair Cainc y Mabinogi)] obejmujące opowiadania: Pwyll, książę Dyved [Pwyll Pendefig Dyved (Pwyll, Prince of Dyved)], Branwen, córka Llyra [Branwen Ferch Llŷr (Branwen, Daughter of Llŷr)], Manawyddan, syn Llyra [Manawydan Fab Llŷr (Manawyddan, son of Llŷr)], Math, syn Mathonwy’ego [Math Fab Mathonwy (Math, son of Mathonwy)].
Druga grupa obejmuje trzy romanse arturiańskie: Owain, lub Pani Źródła, Peredur, syn Efrawga, Gereint i Enida. Trzecia grupa to legendy walijskie: Sen Macsena Wlediga, Lludd i Llefelys, Culhwch i Olwena, Sen Rhonabwy’ego i Taliesina.
Niniejszy przekład Andrzeja Sarwy z angielskiego tłumaczenia lady Charlotte Guest jest pierwszym kompletnym tłumaczeniem pierwszej części cyklu „Czterech gałęzi Mabinogi”.
Tekst sagi opatrzony jest przypisami i posłowiem Dr. Piotra Sławińskiego.
Mabinogion. „Cztery gałęzie Mabinogi” zawierający cztery opowieści to pierwsza część cyklu walijskich sag. Sagi te powstały głównie w średniowieczu (a jak sugeruje ich treść, częściowo sięgają także do tradycji epoki żelaza). Tytuł Mabinogion nadała zbiorowi jego pierwsza tłumaczka na język angielski – lady Charlotte Guest w roku 1849. Znaczenie i pochodzenie walijskiego słowa mabinogi nie jest znane do dziś.
Pełny cykl Mabinogionu został zapisany w dwóch średniowiecznych rękopisach znanych jako Biała Księga z Rhydderch (w języku walijskim Llyfr Gwyn Rhydderch) z roku około 1350 i Czerwona Księga z Hergest (po walijsku Llyfr Coch Hergest) datowana na lata 1382–1410. Oprócz tego fragmenty poszczególnych opowiadań znane są także z innych źródeł datowanych na wiek XIII. Uważa się jednak, że pierwotnie powstały między rokiem 1000 a 1110. Mabinogion oraz sagi irlandzkie dostarczają nam informacji na temat staroceltyckich bogów, wierzeń i obyczajów.
W skład cyklu wchodzą:
„Cztery gałęzie” Mabinogi [The Four Branches of the Mabinogi (Pedair Cainc y Mabinogi)] obejmujące opowiadania: Pwyll, książę Dyved [Pwyll Pendefig Dyved (Pwyll, Prince of Dyved)], Branwen, córka Llyra [Branwen Ferch Llŷr (Branwen, Daughter of Llŷr)], Manawyddan, syn Llyra [Manawydan Fab Llŷr (Manawyddan, son of Llŷr)], Math, syn Mathonwy’ego [Math Fab Mathonwy (Math, son of Mathonwy)].
Druga grupa obejmuje trzy romanse arturiańskie: Owain, lub Pani Źródła, Peredur, syn Efrawga, Gereint i Enida. Trzecia grupa to legendy walijskie: Sen Macsena Wlediga, Lludd i Llefelys, Culhwch i Olwena, Sen Rhonabwy’ego i Taliesina.
Niniejszy przekład Andrzeja Sarwy z angielskiego tłumaczenia lady Charlotte Guest jest pierwszym kompletnym tłumaczeniem pierwszej części cyklu „Czterech gałęzi Mabinogi”.