Masaż był powszechnie znany w tradycyjnej medycynie tybetańskiej już w najdawniejszych czasach. Funkcjonuje zarowno w bon, jak i w buddyzmie; został też opisany w licznych tekstach, ponieważ uważa się go za wyjątkowy rodzaj terapii. Wyjątkowość tej metody potwierdza fakt, że stosują go praktykujący i jogini wszystkich szkoł i tradycji, przechowując wiedzę o nim i przekaz. Można się o tym przekonać zapoznając się z opowieściami i hagiografiami dawnych mistrzow. Natura kunje sprawia, że łatwo go może używać każdy, kto zrozumiał choć trochę jego dobroczynny charakter. Nie trzeba być więc lekarzem czy joginem, ani praktykować medytacji. Wiedząc, że masaż ten przynosi konkretny pożytek, można stosować tę wspaniałą metodę służącą zachowaniu zdrowia przez cały czas.