Cytaty z książki "Mazury i Polacy"

“Termin "Mazury" na oznaczenie kraju pojawił się dopiero w początkach XIX wieku, a systematycznie stosowano go od lat trzydziestych i czterdziestych tego stulecia. Nie znaczy to jednak, że wcześniej ziemia ta pozbawiona była własnej nazwy.”

“Pomimo że termin "Mazury" został przejęty od określenia ludności mazurskiej, to jednak szybciej spopularyzował się w odniesieniu do kraju niż do jego mieszkańców.”

“Różnice między Niemcami i Mazurami, silnie dające o sobie znać co najmniej do lat osiemdziesiątych XIX wieku, zauważanie nie tylko przez Polaków, lecz także przez Niemców, zaczęły zanikać przed pierwszą wojną światową.”

“Wojciech Kętrzyński w swoim, jak później określono, "reportażu" potraktował Mazurów jako społeczność polską. ”

“Nowe widoki i nowe czary!
Jezioro wśród lasu! a nad jego brzegiem, jak podanie niesie, a oczy i historya stwierdzają, wysoki wał, całkowicie lasem porosły, ongi przez Tatarów usypany. Aż dotąd bowiem ta horda zapuszczała swe zagony; do dzisiaj jednak przetrwał tylko ten wał, porośnięty lasem wiekowym.”

“Piękne są wysokie gór szczyty i górskie ustronia, lecz tylko dla śmiałych turystów dostępne. Na Mazurach darmo by kto szczytów szukał - gór wielkich nie znajdzie. Na każdym niemal kroku napotka za to urocze zakątki i łagodne wzgórza.”

“Mazurzy, według świadectw pisarzy niemieckich, są żywi, weseli, uprzejmi, gościnni, towarzyscy, serca maja tak dobre, ze podzielą się ostatnim kawałkiem chleba, ale obok tego są kłótliwi, w pracy niewytrwali, lekkomyślni, mało dbający o jutro - po takich określeniach Niemcy (Paul Hensel, C. E. Lack, Hermann Braun) zaznaczają, że charakter ich jest "czysto polski". Mazur nie lubi nowości zarówno w gospodarstwie, jak w życiu domowem i publicznem - pomimo wrodzonych zdolności brak mu dążenia naprzód.”