Możesz odejść, bo Cię kocham. O śmierci, pożegnaniach i życiu po stracie

,, Za każdym razem, kiedy zachorujesz lub rozboli cię głowa, zamiast szukać lekarstwa na uśmierzenie bólu, przyjmuj tą chwile taką, jaka jest, i postaraj się rozluźnić bolesne miejsce. Nauczyliśmy się odwracać od tego, co nieprzyjemne. Spróbuj to przezwyciężyć! Gdy przestaniemy walczyć z bólem, następuje przełom".
Ja wiem, że nie jest to przedświąteczna książka, ale mnie samej ta tematyka była bardzo potrzebna. Zbyt wiele ran trzymałam w sercu nie mogąc się z nimi zmierzyć. Może nawet nie chciałam, bo czułam, że nie jestem na nie gotowa. Ta książka uświadomiła mi, że nie można tak po prostu wyprzeć bólu. I nie chodzi tu tylko o śmierć człowieka. Domyślam się, że tak jak ja nie mieliście pojęcia, że co siedem lat komórki w naszym organizmie obumierają, by móc zastąpić je nowymi, które narastają. Śmierć jest obecna na każdym kroku i nieraz nawet nie mamy o niej pojęcia. Boimy się nieznanego i to jest zrozumiałe. Ta książka uświadomiła mi, że nie mam czego się bać. W końcu wszystko, co się urodziło, czy też co zostało stworzone, kiedyś będzie miało swój koniec. Zabawki się zużywają, zeszyt się zapisuje i nawet domy się zawalają. Wszystko musi przeminąć. I nie chodzi tu o to by się załamywać. Zawsze coś się kończy i coś się zaczyna. Powinniśmy żyć tak, żeby nie żałować chwil, które przeminęły. Mając marzenia, dążymy do ich spełnienia. Stanie w miejscu nic nam nie da. Ważne by móc coś po sobie zostawić. By przeżyć nie tylko chwile smutku ale i radości. By poczuć, że nasze...