Na piaskach pustyni

Pozostając wciąż pod dużym wrażeniem powieści Rosie Thomas pt.: „Kaszmirowy szal” nie wahałam się sięgnąć po kolejną opowieść autorki, na którą czyniłam zakusy już od dłuższego czasu.

„Na piaskach pustyni” to klimatyczna historia, w której przeszłość współgra z teraźniejszością, a zbuntowana 19-latka odnajduje spokój i sens życia u boku swojej sędziwej babci.

Ruby bez porozumienia z rodzicami opuszcza rodzinny Londyn i udaje się w podróż do Egiptu, gdzie w Kairze, niemalże u stóp piramid mieszka jej babka Iris. Jak dotąd nic poza więzami pokrewieństwa nie łączy jej ze staruszką, ale dziewczyna upatruje w tej wizycie szansę na dokonanie pewnych zmian w swoim młodym życiu. Jej niezapowiedziana wizyta jest sporym zaskoczeniem dla 82-letniej babci oraz dwojga jej opiekunów – Mamduha i Cioci. Do tego buntownicza natura Ruby wcale nie ułatwia sprawy. Jak się jednak okazuje pobyt z dala od domu, w zupełnie nowym środowisku ma na młodą bohaterkę zbawienny wpływ. W towarzystwie babci dziewczyna wycisza się, „normalnieje” i zaczyna dostrzegać w swoim życiu coraz więcej wartości. Znajomość z Aszrafem – egipskim chłopakiem pozwala jej odciąć się od swojej niechlubnej przeszłości. Razem zwiedzają Kair i poznają jego ciekawe zakątki. Już od pierwszego dnia Ruby przekonuje się jak bardzo Egipt różni się od jej znajomej, rodzimej Anglii. Częste pogawędki z babcią – osobą z podobnym temperamentem uzmysławiają dziewczynie, że należy pielęgnować wspomnienia i nie można pozwol...

Jedna z moich ulubionych.