Cytaty z książki "Nadbagaż, czyli opowieści podróżne"

“Kiedy byłem mały, dostałem w prezencie globus. Moją ulubioną zabawą było kręcenie nim z zamkniętymi oczami i zatrzymywanie go palcem.”

“Moich rodziców nie było stać na dalekie podróże. Wakacje spędzaliśmy w Polsce.”

“Podróżować za granicę zacząłem jednak tak naprawdę dopiero wtedy, gdy stałem się pełnoletni i upadła żelaza kurtyna. Te fakty bowiem, szczęśliwym dla mnie trafem, zbiegły się w czasie.”

“Podobno Polak docenia podróże nie wtedy, kiedy je odbywa, ale kiedy może potem o nich opowiedzieć. Z tego wynika, że najważniejsze w bagażu powrotnym Polaka nie są prezenty dla rodziny i przyjaciół, ale opowieści.”

“Książka ta jest taką właśnie walizką, pełną nieprzewodnikowych opowieści i anegdot zainspirowanych podróżowaniem.”

“potrafimy czerpać radość czy przyjemność wyłącznie z tego, co umiemy opowiedzieć innym. Samo doznanie nam nie wystarcza, a raczej nie dostarcza takich bodźców jak doznanie opowiedziane. Opowiedziane, czyli zamienione w tekst.”

“Nic tak nie usypia naszej czujności jak dziecięca niewinność. Dlatego też najlepszymi złodziejami są dzieci.”

“Autostopem podróżował po Polsce w latach 60. XX wieku mój tata. Miał specjalną książeczkę z kuponami, które zostawiał podwożącym go kierowcom. Ci, którzy zebrali największą liczbę kuponów, mogli liczyć na nagrody od państwa.”