Nadzieja radykalna

W dzisiejszych czasach narasta poczucie kruchości cywilizacji jako takich. Przeróżne wydarzenia na całym świecie – ataki terrorystyczne, gwałtowne przewroty społeczne, a nawet klęski żywiołowe – budzą w nas niepokojąco złowrogie odczucie. Czujemy je, ale nie potrafimy dać mu właściwej nazwy. Podejrzewam, że właśnie to poczucie rodzi tak powszechną nietolerancję, której doświadczamy wszędzie dookoła, i mam tu na myśli wszystkie stanowiska w politycznym spektrum. Wydaje nam się, że jeśli nie będziemy z całą mocą bronić własnego sposobu patrzenia na świat, to ów sposób może się rozpaść. Może gdybyśmy potrafili dać temu poczuciu kruchości i zagrożenia jakąś nazwę, nauczylibyśmy się tym samym lepiej z nim żyć. – Jonathan Lear Jonathan Lear jest filozofem, profesorem w Committee on Social Thought na Uniwersytecie w Chicago i, co ma dla tej książki kapitalne znaczenie, praktykującym psychoanalitykiem. Jego Nadzieja radykalna odpowiada bowiem na trzy zasadnicze pytania: (1) jak żyć w świecie, który nagle stracił jakikolwiek sens; (2) czy w takim świecie możliwa jest jeszcze nadzieja; a jeśli tak, to (3) w jakim języku można starać się ją wyrazić? Powiedziałbym zatem, że Nadzieja radykalna to swego rodzaju podręcznik pierwszej pomocy po upadku znanego nam świata. – ze Wstępu Piotra Nowaka). Jonathan Lear (ur. 1948) – profesor w Committee on Social Thought i na wydziale filozofii Uniwersytetu Chicagowskiego. Studiował filozofię na Uniwersytecie w Cambridge i Uniwersytecie Rockefellera w Nowym Jorku, gdzie obronił doktorat w roku 1978. Zajmuje się głównie filozoficznymi koncepcjami ludzkiej duszy od czasów Sokratesa do współczesności. Studiował również w Instytucie Psychoanalizy Western New England University. Jest autorem książek: Aristotle and Logical Theory (1980), Aristotle: the Desire to Understand (1988), Love and Its Place in Nature: A Philosophical Interpretation of Freudian Psychoanalysis (1990), Open Minded: Working Out the Logic of the Soul (1998), Happiness, Death and the Remainder of Life (2000), Therapeutic Action: an Earnest Plea for Irony (2003), Freud (2005). Jego najnowsza praca to A Case for Irony (2011). Otrzymał Distinguished Achievement Award przyznawaną przez Fundację Andrew W. Mellona. ------------- BIBLIOTEKA KWARTALNIKA KRONOS Piotr Graczyk, Maska i oko. Rozważania o tragedii, ironii i polityce Ernst Jünger, Przybliżenia. Narkotyki i upojenie Piotr Nowak, Podpis księcia. Rozważania o mocy i słabości Jacob Taubes, Apokalipsa i polityka. Eseje mesjańskie Wasilij Rozanow, Opadłe liście Hannah Arendt, Pisma żydowskie Pier Paolo Pasolini, Po ludobójstwie. Eseje o języku, polityce i kinie Hannah Arendt, Wykłady o filozofii politycznej Kanta Pierre Legendre, Zbrodnia kaprala Lortiego Hannah Arendt, W.H. Auden, Drut kolczasty Krzysztof Michalski, Zrozumieć przemijanie KLASYCY FILOZOFII NIEMIECKIEJ / KOMENTARZE Teologia niemiecka Piotr Augustyniak, Istnienie jest Bogiem, ja jest grzechem