Opinia na temat książki Nic więcej

Druga książka tej autorki, którą przeczytałam. Lubię książki tak zwanych debiutantów literackich i chętnie po nie sięgam ale chyba nie bardzo się odnajduję w fabułach tej autorki.
Dorosły mężczyzna po przejściach, ale wiecznie w rozterce, niezdecydowany, nie wie czego chce. Długie i żmudne dochodzenie do czegokolwiek, w koło kręcenie się wokół tego samego. Notoryczne analizowanie tych samych kwestii. Generalnie w pewnym momencie miałam wrażenie, że autorka zjada własny ogon. Sama fabuła byłaby ciekawa gdyby nie powtarzanie tego samego tylko innymi słowami. Momentami niedojrzałe dialogi zabijały wszystko, co usiłowałam znaleźć między bohaterami.
I mocno mnie poruszył wątek samosądu w sieci. Nie podoba mi się. Rozumiem motywy, sama jestem zdeklarowaną przeciwniczką jakichkolwiek form przemocy, a na tle rasowym szczególnie i jestem jak najbardziej za karaniem sprawców ale metod jakie zastosowała bohaterka Sylwia absolutnie nie popieram. Są inne sposoby.
Zaskakujące jest też dla mnie to, jak z książki na książkę autorka zmieniła styl. "Następnym razem" była zupełnie inna, szczera i prosta, pozbawiona sztucznie brzmiących filozofii, a przez to fajniejsza, mimo że fabuła „Nic więcej” bardziej mi się podobała.