Opinia na temat książki Nie licząc kota

Muszę przyznać, że po opisie spodziewałam się czegoś odrobinę innego. Myślałam, że będzie to lekka i zabawna wakacyjna książka z sfochowanym kotem w roli głównej.
Kot jest ale siedzi głównie za szafą, różne czasem zabawne perypetie są, zwłaszcza na początku.
Książka ta jednak ma głębię i tak jak bohaterka odkrywa w końcu siebie, tak my odkrywamy jej przeszłość, która nie zawsze wyła kolorowa.
Muszę przyznać, że pomimo iż myślałam, że książka będzie w innym klimacie absolutnie mnie nie zawiodła. Mamy tu rodzinne tajemnice, miłość, traumy z młodości, ale mamy też odkrywanie siebie i poznawanie przyjaciół.
Myślę, że ten cytat idealnie oddaje ducha tej książki:
"Życie człowieka jest jak walizka. Wrzucamy do niej różne rzeczy. Jedna na drugie. Z czasem zapominamy, co znajduje się na dnie. Może się zdarzyć, że nosimy tam coś, co sprawia, że nasz bagaż staje się ciężki. A my bezmyślnie ciągniemy go za sobą, męcząc się okropnie. Może warto czasem zajrzeć, posprzątać i wyrzucić to, co niepotrzebne. Czasem można nawet znaleźć coś wartościowego. No i zawsze można dowiedzieć się czegoś nowego o sobie oraz wyciągnąć wnioski."