Opinia na temat książki Niedoskonali

Jolanta Kosowska potrafi pisać tak czarownym, pięknym językiem, że nawet biedna dzielnica Lizbony, gdzie nie dociera żaden turysta, w której umiejscowiła akcję swojej najnowszej powieści zyskuje niesamowity klimat. W mojej głowie nadal rozbrzmiewa towarzysząca bohaterom muzyka fado przepełnioną tęsknotą, melancholią i smutkiem.

Słowo „fado” oznacza również przeznaczenie. Czy to los przygnał do tego miasta cztery zranione dusze? Czy dał im wspólnie leczyć rany i na nowo uczyć się zaufania do drugiego człowieka w klimatycznej knajpce przy dźwiękach nastrojowej muzyki?

Majka, David, Camila i Brunon, każde z nich boryka się z trudną przeszłością, której demony ciągle nie pozwalają o sobie zapomnieć. Stopniowo poznajemy historię bohaterów lepiej rozumiejąc ich ostrożność i rezerwę w kontaktach z innymi, obawę przed odtrąceniem i zranieniem.

Każda z tych historii poruszyła mnie i wzbudziła silne emocje, bo miałam wrażenie jakby autorka kierowała słowa wprost do mnie zapewniając, że nikt nie jest doskonały i na życie każdego wpływa bagaż niesionych doświadczeń. Ważne czy umiemy pozostawić je w tyle, otworzyć się na drugiego człowieka, przyjąć pomocną dłoń i pójść naprzód.

Przepiękna opowieść o emocjach z Lizboną w tle, której nie znajdziecie w przewodnikach turystycznych. Z Lizboną jej mieszkańców dzielących wspólnie smutki i radości codziennego życia, wyglądających wschodu słońca, zapowiedzi „nowego dnia, w którym może wydarzyć się wszystko”.

Koniecznie spakujcie ją ze sobą na wakacyjny wyjazd, niekoniecznie do Lizbony.