Opinia na temat książki O gusłach się nie dyskutuje

Gosia z marszu stała się moja ukochaną Pisarką właśnie za sprawą pierwszego tomu cyklu "W Siedlisku". Pamiętam jak urzekły mnie dziewczyny i ich świetne poczucie humoru oraz swojski klimat Podlasia otoczony magiczna historią.

W "O gusłach się nie dyskutuje" czuć oniryzm, magię i czarowność. Totalnie wczułam się w historię tej powieści. Ta część była zupełnie inna od poprzednich. Bardziej dojrzała, dopieszczona fabularnie. Mało tego, Gosia zrobiła ogromny wiedźmi reaserch, w który wplotła jeszcze trochę słowiańskości. Jako, że mieszkam w rejonie, w którym w czasach średniowiecznych prowadzono polowania na czarownice, to ta odsłona "W Siedlisku" mocno mnie zaintrygowała. To właśnie historia o inkwizycjach prowadzonych przez Kościół mocno przyciąga. Gosia umiejętnie odnalazła się z tą historią we współczesnych czasach swoich bohaterek.

Wierzę, że to nie koniec serii. Chciałabym jeszcze przeczytać o Babiborze, o dziewczynach, które zawsze znajdą się w epicentrum zbrodni doskonałej. Ta seria ma osobną szufladkę w moim sercu i z miłą chęcią będę do niej powracać na stare lata. Babibór od samego początku pociąga swoim sielskim klimatem, w którym czarownice nigdy nie śpią i zawsze mają ostatnie zdanie.

I tak ciężko było mi napisać recenzję do tej książki, bo już tyle dobrych słów o niej zostało powiedziane. Dlaczego polecam książki Gosi? Bo są ciepłe, pełne specyficznego humoru, mają niezwykle wciągające historie w tle, a samo pióro to po prostu poezja. Wiele książek czytam, ale żadna inna Pisarka nie ma tak plastycznego języka jak Gosia. Umiejętnie bawi się z nami Czytelnikami słowem pisanym i to jest Jej znak rozpoznawczy. Ciekawa jestem czym nas Gosia jeszcze zaskoczy w swojej twórczości?