Czasem, będąc w towarzystwie, czuję się jak przebrany za kogoś innego. Kogoś, kto co prawda przypomina mnie, ale ja stoję obok. Książka przede wszystkim dla nastolatków zadających sobie pytania o to, kim są, miotających się pomiędzy poczuciem odrębności i wyobcowania a potrzebą przynależenia i bliskości. To także książka dla wszystkich tych, którzy kiedykolwiek czuli się inni lub czuli bardziej niż inni. Anna Höglund słowem i obrazem dotyka tego, co w człowieku najbardziej ukryte, zranione. Nie boi się nazwać trudnych emocji, ale też pokazuje, że nie muszą być one ostateczne. Trzynastoletni narrator tej książki ma poczucie, że każdy jest dla siebie największym wrogiem, ale z biegiem czasu odkrywa, że jeśli wszystko jest jednocześnie swoim przeciwieństwem, to każdy może być też dla siebie najlepszym przyjacielem. Książka wyróżniona w Szwecji wieloma ważnymi nagrodami, m.in. uznana za najlepszą książkę obrazkową roku oraz za najlepszą książkę artystyczną roku.
O tym można rozmawiać tylko z królikami
Anna Höglund
7.8
/10
Ocena 7.8 na 10 możliwych
Na podstawie 8 ocen kanapowiczów
Na podstawie 8 ocen kanapowiczów
/o-9788377761564/n/o-tym-mozna-rozmawiac-tylko-z-krolikami)
Popraw tę książkę
|
Dodaj inne wydanie
7.8
/10
Ocena 7.8 na 10 możliwych
Na podstawie 8 ocen kanapowiczów
Na podstawie 8 ocen kanapowiczów
Opis
Data wydania: 2018
ISBN: 978-83-7776-156-4, 9788377761564
Wydawnictwo: Zakamarki
Kategoria:
Dla dzieci
Stron: 60
Gdzie kupić
Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
2 osoby szukają tej książki
Moja Biblioteczka
Już przeczytana? Jak ją oceniasz?
Recenzje
Książka O tym można rozmawiać tylko z królikami nie ma jeszcze recenzji. Znasz ją? Może napiszesz kilka słów dla innych Kanapowiczów?
️ Napisz pierwszą recenzje
Moja opinia o książce
Opinie i dyskusje
Przeczytane
Pierwszy raz mam do czynienia z tego rodzaju książką. Niezwykły klimat tworzą w niej mroczne ilustracje i bardzo mało, a właściwie niewiele tekstu.
Autorka opowiada w oryginalny sposób o nastoletnich emocjach i szukaniu bliskości. Pisze o tym, jak często podczas poszukiwania siebie, "przebieramy się" za innych ludzi. Nasze twarze zakrywają maski, a gesty są na pokaz.
Moim zdaniem, w ten intrygujący i sugestywny sposób, pisarka tworzy aurę przeżyć nastoletniej osoby. Rozumie lęki i obawy młodych ludzi przed współczesnym światem, w którym oprócz przyjemności czyha na nich wiele niebezpieczeństw.
Uważam, że niewiele trzeba, aby polubić ten tytuł. Dodatkowym atutem tej książki jest fakt, że można do niej wracać i za każdym razem odkrywać coś nowego.
Przesłanie, które zapamiętam po lekturze: "O tym można rozmawiać tylko z królikami", to zdanie:
Ważne, aby być dla siebie przyjacielem.
Polecam, przeczytajcie koniecznie!!!
Autorka opowiada w oryginalny sposób o nastoletnich emocjach i szukaniu bliskości. Pisze o tym, jak często podczas poszukiwania siebie, "przebieramy się" za innych ludzi. Nasze twarze zakrywają maski, a gesty są na pokaz.
Moim zdaniem, w ten intrygujący i sugestywny sposób, pisarka tworzy aurę przeżyć nastoletniej osoby. Rozumie lęki i obawy młodych ludzi przed współczesnym światem, w którym oprócz przyjemności czyha na nich wiele niebezpieczeństw.
Uważam, że niewiele trzeba, aby polubić ten tytuł. Dodatkowym atutem tej książki jest fakt, że można do niej wracać i za każdym razem odkrywać coś nowego.
Przesłanie, które zapamiętam po lekturze: "O tym można rozmawiać tylko z królikami", to zdanie:
Ważne, aby być dla siebie przyjacielem.
Polecam, przeczytajcie koniecznie!!!
× 10
|
link
|
@Gosia_Sobczynska
2019-09-19
10
/10
Przeczytane
Tytułowy królik to stworzonko zbyt wrażliwe, które za bardzo czuje
(„Po prostu za dobrze słyszałem. Nie tylko uszami, ale całym
sobą.”). Często czuje się niezrozumiany przez otoczenie, do którego
nie potrafi się dopasować. Przez to zaczyna uważać, że wszystko jest
bezsensowne. Jego postrzeganie rzeczywistości podszyte jest smutkiem,
strachem, niepewnością. Coraz bardziej wycofuje się ze świata,
emocjonalne podejście do życia stawia go poza nawiasem społeczeństwa
(„Przyszedłem na świat pewnego wiosennego dnia trzynaście lat temu.
Prawie natychmiast tego pożałowałem”.). Inni są fajniejsi,
ładniejsi, mądrzejsi… a on? On jest tylko inny od innych.
Książka mroczna... smutna...depresyjna - ale mądra. Trafiająca w sedno.
Iluż z nas jest rodzicami takich właśnie nadwrażliwych królików? A
może sami pamiętamy taki nasz okres w życiu, gdy wszystko czuliśmy
bardziej, cały świat nas przytłaczał, baliśmy się wszystkiego ?
("Są dni, kiedy w brzuch mam wbity widelec, który obraca się i
nawija moje wnętrzności jak spaghetti. Obrót za obrotem"). Treść
jest przygnębiająca, bolesna, ale niosąca też nadzieję i zrozumienie.
Bliska. Dotykająca tego, co w nas najdelikatniejsze i najbardziej cenne -
uczuć i emocji.
Czytałam ją razem z jedenastoletnim synem, akurat gdy miał "gorszy
dzień", "wstał lewą nogą" i wszystko go wkurzało -
szkoła, odrabianie lekcji, upierdliwa matka (czyli ja)...
Wiek nastoletni...
(„Po prostu za dobrze słyszałem. Nie tylko uszami, ale całym
sobą.”). Często czuje się niezrozumiany przez otoczenie, do którego
nie potrafi się dopasować. Przez to zaczyna uważać, że wszystko jest
bezsensowne. Jego postrzeganie rzeczywistości podszyte jest smutkiem,
strachem, niepewnością. Coraz bardziej wycofuje się ze świata,
emocjonalne podejście do życia stawia go poza nawiasem społeczeństwa
(„Przyszedłem na świat pewnego wiosennego dnia trzynaście lat temu.
Prawie natychmiast tego pożałowałem”.). Inni są fajniejsi,
ładniejsi, mądrzejsi… a on? On jest tylko inny od innych.
Książka mroczna... smutna...depresyjna - ale mądra. Trafiająca w sedno.
Iluż z nas jest rodzicami takich właśnie nadwrażliwych królików? A
może sami pamiętamy taki nasz okres w życiu, gdy wszystko czuliśmy
bardziej, cały świat nas przytłaczał, baliśmy się wszystkiego ?
("Są dni, kiedy w brzuch mam wbity widelec, który obraca się i
nawija moje wnętrzności jak spaghetti. Obrót za obrotem"). Treść
jest przygnębiająca, bolesna, ale niosąca też nadzieję i zrozumienie.
Bliska. Dotykająca tego, co w nas najdelikatniejsze i najbardziej cenne -
uczuć i emocji.
Czytałam ją razem z jedenastoletnim synem, akurat gdy miał "gorszy
dzień", "wstał lewą nogą" i wszystko go wkurzało -
szkoła, odrabianie lekcji, upierdliwa matka (czyli ja)...
Wiek nastoletni...
× 1
|
link
|
MO
@MonikaKilijanska
2019-04-15
7
/10
Są rzeczy, o których można rozmawiać tylko z kimś podobnym do siebie samego. Dlatego empatia czy wczuwanie się jest takie ważne. W książce „O tym można rozmawiać tylko z królikami” Anny Höglund (Wydawnictwo Zakamarki) bohaterem jest czujący się inaczej od innych trzynastolatek. Słyszy więcej niż inni, czuje więcej niż inni i nie potrafi jak inni dostosować się do społecznych ram. Nawet lekarze rozkładają ręce. Ale taka wrażliwa osoba potrafi znaleźć kontakt właśnie z innym królikiem – osobą równie wycofaną czy inną jak on. Bo o czym królik rozmawia tylko z królikiem? O wszystkim! Właśnie taką osobą do rozmów powinniśmy być my, rodzice. Bez zbędnego smęcenia, marudzenia, gderania. Akceptujący inność i odrębność własnego dziecka. Takich rozmówców potrzebuje każde dziecko, nie tylko to o króliczym sercu.
Więcej na https://konfabula.pl/jak-rozmawiac-z-dziecmi/
Więcej na https://konfabula.pl/jak-rozmawiac-z-dziecmi/
|
link
|
Przeczytane
MA
@madameseneka
2022-01-10
7
/10
Przeczytane
Przeczytane
@Annette_Cinnamon
2019-11-04
6
/10
Przeczytane
Przeczytane
A: Posiadam
Y: 2019
Cytaty z książki
O nie! Książka O tym można rozmawiać tylko z królikami. czuje się pominięta, bo nikt nie dodał jeszcze do niej cytatu. Może jej pomożesz i
dodasz jakiś?
