W latach 1614-1615 zamek Osaka był największą fortecą w Japonii. Mury o łącznej długości ponad trzech kilometrów i wysokości ponad trzydziestu metrów sprawiały, że miejsce to uchodziło za niemożliwe do zdobycia. Twierdzy broniło 100 tysięcy samurajów gotowych służyć do ostatka potężnemu niegdyś klanowi Toyotomi. Jednak Tokugawa leyasu, założyciel panującej dynastii szogunów, musiał opanować zamek, ponieważ siły zgromadzone w Osace zagrażały jego władzy. Książka ta przedstawia zażartą walkę stoczoną podczas dwóch kampanii: zimowej i letniej, w rezultacie których doszło do ostatniego wielkiego starcia samurajów. W wyniku tej bitwy równowaga sił w Japonii została ustalona na wiele lat.