Opinia na temat książki Ocalało tylko serce

Czekałam na tę książkę z niecierpliwością. I się nie zawiodłam.
Historia Klary i Aleksandra poruszyła mnie do głębi.
Ona - dziewczyna, która mogłaby skraść niejedno męskie serce, wciąż szukająca miłości i On - dawny strażak, który znacząco ucierpiał, ratując życie chłopca.
Z początku mogłoby się wydawać, że tych dwoje nic nie połączy. Bowiem Klara ma chłopaka a Aleksandra postrzega jako aroganckiego i gburowatego, który nawet nie kwapi się do tego, by z nią rozmawiać.
Niebawem jednak okaże się, że pod tą maską Aleksa kryje się zagubiony mężczyzna, który boryka się z bliznami nie tylko na ciele, ale i na duszy.
Czy ci dwoje będą mieli szansę na wspólną przyszłość?
Uważam, że autorka bardzo dobrze wykreowała bohaterów tej powieści. Nie są idealni, popełniają błędy i choć nie zapałałam wielką sympatią do Klary, a i Aleksander w pewnym momencie zawiódł mnie tak, że miałam ochotę nim potrząsnąć, to jednak oboje z nich byli bardzo realni, a ja ani przez chwilę nie miałam wątpliwości, że mogłabym spotkać takich ludzi w prawdziwym życiu.
Poza tym miło było spotkać się również z Leną, Alanem i Marcelem, poznanymi w pierwszym tomie, czyli "Jedyne takie miejsce".
Podsumowując; Uważam, że "Ocalało tylko serce" jest historią, po którą naprawdę warto sięgnąć. Przy jej czytaniu towarzyszyły mi chyba wszystkie możliwe emocje. A gdy dotarłam do ostatniego zdania, odłożyłam tę książkę z uśmiechem na twarzy, ciesząc się, że mogłam przeczytać coś, co tak bardzo mnie poruszyło, a jednocześnie ze smutkiem, uświadamiając sobie, że to już koniec.