Od Błonia do Terespola. Działania dywizji generała Karola Sierakowskiego w insurekcji kościuszkowskiej 1794

Dywizja generała majora Karola Sierakowskiego, której próbą opisania działań bojowych jest niniejsza pozycja, zdecydowanie wyróżnia się spośród pozostałych powstańczych oddziałów wydzielonych. Jej szlak bojowy, którego początki miały miejsce niedaleko Warszawy pod Błoniem, by następnie przesunąć się na obszar pomiędzy Wisłą i Bugiem, a następnie znaleźć się na terenie dzisiejszej Białorusi. Jako jedyna tak liczna i zwarta jednostka była wysłana przez Najwyższego Naczelnika do współdziałania z armią litewską. Po połączeniu się z jedną z dywizji Wielkiego Księstwa Litewskiego działała przeciwko siłom rosyjskim nad rzeką Szczarą w okolicach Słonima. Kiedy do walki z powstańcami włączył się przyszły kat warszawskiej Pragi generał Aleksander Suworow, w pierwszym starciu pod Krupczycami żołnierze polskiej dywizji potrafili stawić skuteczny opór niemal trzykrotnie liczniejszemu przeciwnikowi i wycofać się z pola bitwy w zwartej kolumnie, czym wzbudzili uznanie u rosyjskiego dowódcy. Odtworzona po katastrofie terespolskiej wzięła udział w tragicznej dla powstania bitwie pod Maciejowicami, gdzie ostatecznie przestała istnieć jako zwarty związek taktyczny...