Oko w oko ze śmiercią

Śmierć to zawsze trudny temat- dla rodzin, które się z nią stykają, dla osób, które są jej naocznymi świadkami, dla ludzi, dla których stanowi chleb powszedni z uwagi na wybrany przez nich zawód. Niemniej jednak niezależnie od tego jak wiele razy przyjdzie się z nią zetknąć, to każde spotkanie pozostawi po sobie ślad, którego nie da się zatrzeć. Mówi się, że trudne doświadczenia wzmacniają człowieka, jednak czy można wyciągnąć jakąkolwiek siłę ze spotkania z przedwczesnym i często tragicznym pożegnaniem się z życiem?

Dr Louis Cataldie to przede wszystkim lekarz, którego kariera zawodowa prowadziła do jednego punktu: zostania koronerem. W Baton Rouge, w Luizjanie, gdzie mieszka wraz z rodziną, ta profesja łączy się dość niecodziennie także z oceną stanu psychologicznego ludzi, o czym także opowiada nam w książce. Jednak większość jego wspomnień powiązana jest z przyjazdem na miejsce zbrodni i oceną sytuacji. Tysiące razy wkraczał do czyjegoś domu, znajdował się w miejscach, które mijał wraz z bliskimi w drodze po wspólne spędzenie czasu i spotykał się oko w oko ze śmiercią.

Nie zawiodłam się na głównym haśle promującym książkę, ponieważ otrzymujemy w niej brutalną szczerość. Jest do bólu realistyczna, niektórymi przypadkami przyprawia nas o ciarki, a innymi o łzy w oczach i złorzeczenie na niesprawiedliwość świata. Jednak nie można jej odmówić tego, czego po niej oczekiwałam sięgając po nią. Niemniej jednak nawet najdokładniejszy opis szczątków nie rob...

,,Minął miesiąc, odkąd huragan Katrina uderzył w wybrzeże Zatoki Meksykańskiej i zniszczył stan, który nazywam domem. Od zawsze się tego obawiałem, jak każdy, kto mieszka w Nowym Orleanie, mieście usytuowanym w delcie rzeki poniżej poziomu morza(...) Huragan zdążył już zabić tysiąc sto trzydzieści osób w pięciu stanach(...) Dla wielu polityków przyjazd tu nie jest okazją do wyciągnięcia pomocnej dłoni ani przekonania się na własne oczy, jak źle się sprawy mają. Chodzi im wyłącznie o możliwość zrobienia sobie zdjęć! Dacie wiarę?(...) kto normalny myśli o pamiątkowych fotkach, gdy wokół mamy same trupy i umierających ludzi?".

To bardzo poruszająca książka. Czytałam o ratownikach, którzy przejmowali się losem tych, których nie zdążyli uratować, zamiast cieszyć się tym, że wiele osób udało się ocalić. Wiele szpitali zostało tam zalanych, brakowało sprzętu medycznego nie wspominając o sterylnych warunkach. Ciała pływały pod sufitami w toksycznej brei, a oni musieli je wyławiać. Zawód autora polegał na ustaleniu czasu, przyczyny oraz tego, w jaki sposób doszło do śmierci. Oprócz obowiązków związanych z prowadzeniem dochodzenia w sprawie zgonu musiał badać kwestię zdrowia psychicznego ofiary i kontaktów cielesnych. Wszystko po to, by rodzina była spokojniejsza. Autor bardzo dokładnie wszystko poopisywał. Porównywał pracę koronera do różnych stanów, gdyż zakres jego obowiązków bardzo się zmieniał. Musiał ślad po śladzie dociekać przyczyny zgonu ofiary. Ustalenie tożsamo...

„Brutalnie szczery i pozbawiony upiększeń zapis pracy koronera.” mówi okładka. Pozwolę sobie się z nią nie zgodzić.

Autor upiększa, i to sporo. Nie zawód, nie sprawy, przy których pracował, ale siebie. Przez cały czas słuchania audiobooka miałam wrażenie, że to autolaurka. I zamiast dobrej literatury faktu dostałam kilka godzin przechwałek. Sam temat zgonów został potraktowany dość powierzchownie.

Nie ma co się rozpisywać. Nie podobało mi się i tyle.

"Czasami zastanawiam się, czy aby przypadkiem nie widziałem już za dużo. Setki ciał synów, córek, mężów, żon, cioć, wujków, matek, ojców, dziadków i babć, które na zawsze zostaną w mojej pamięci. Część z tych osób z rozmysłem narażała się na niebezpieczeństwo. Dla innych nie mam żadnego wytłumaczenia i nigdy go nie znajdę. Niemal w każdej części miasta, przez którą przejeżdżam, mogę wskazać miejsce dokonywania przez mnie oględzin czyichś zwłok. Przez jakiś czas miałem wrażenie, jakbym odbywał samotną makabryczną wycieczkę po królestwie śmierci… "

" Oko w oko ze śmiercią " Louisa Cataldie to pozbawiony medycznej terminologii, dosyć osobisty zapis pracy koronera.

Przez ponad dziesięć lat pracy autor brał udział w rozwikłaniu wielu mniej lub bardziej niezwykłych, również tych mrożących krew w żyłach, spraw.

Samobójstwo, wypadek, morderstwo – znajdziemy tutaj wszystkie oblicza śmierci – Louis Cataldie przygląda się jej z bliska, by odkryć tajemnice, które skrywa ludzkie ciało. Przy czym dzieli się z nami nie tylko swoją zawodową wiedzą, lecz przede wszystkim wspomnieniami z pracy, i związanymi z nimi emocjami.

Całość rozpoczyna relacja koronera związana z kryzysem po przejściu huraganów Katrina i Rita. Przypomniało mi to mocno czytane wcześniej "Centrum śmierci", gdzie mowa o pracy śledczego medycyny sądowej po atakach terrorystycznych w Nowym Jorku.

Koroner z Baton Rouge przyb...