Opinia na temat książki Ostatni taki szczyt

"Ostatni taki szczyt. Jak zdobyto Kanczendzongę"

Kolejna książka z mojej ulubionej tematyki, czyli reportażu górskiego. Tym razem pod lupę przez Micka Conefreya została wzięła Kanczendzonga. Jest to szczyt, który uchodzi za najbardziej niedostępny ze wszystkich ośmiotysięczników. To również tutaj w 1992 roku zginęła himalaistka Wanda Rutkiewicz. To właśnie przez Rutkiewicz ta góra zdobyła moje ogromne zainteresowanie, zresztą myślę że nie tylko mi nie jest obce miesiące jej śmierci. Oczywiście ja znam ją tylko z reportaży, programów i wywiadów, jednak uważam że każda taka książka jest dla mnie pewnym "wyjściem w góry".
Bardzo podoba mi się to, że autor ulokował w swojej książce to, jak wspinaczka zmieniła się na przestrzeni lat. Oraz to, że nie opisuje wypraw ogólnikowo. Wręcz miałam wrażenie że wszystko analizuje, rozkłada na czynniki pierwsze, a momentami nawet wchodzi w umysły wspinaczy. I to mi się podobało! Czytając "Ostatni taki szczyt.." miałam wrażenie, że rozmawiam z autorem, on mi opowiada, a ja... Słucham i się zachwycam jego mądrością i wiedzą. I jeśli chodzi o wiedzę, to wszystko poparte jest dowodami i źródłami, co niezwykle mnie ucieszyło, ponieważ czytając tego typu reportaże, czasem mam wrażenie przekoloryzowania i naginania faktów, tutaj tego nie znajdziecie!
Oczywiście, autor nie skończył swojej książki zaraz po zdobyciu Kanczendzongi, uraczył nas dalsza historią nie tylko tej góry, ale przede wszystkim ludzi, dla których wierzchołek tej góry jest majestatycznym i potężnym zdobyciem.
Ta książka dostarczy wam rzetelne informacje, nie tylko o dumie zdobycia trzeciego co do wielkości szczytu świata, ale również o tragediach, jakie odbyły się na jej zboczach. O uporze i wielkiej determinacji silnych nie tylko fizycznie, ale i psychicznie ludzi.
Książkę polecam szczególnie tym, którzy uwielbiam książki górskie, ale również wszystkim którzy chcą zacząć przygodę z tego typu literaturą! ❤️