Autorki wnikliwie analizują zagadnienie samotności jako zjawiska powszechnego w czasach rozpadu wspólnot, zwłaszcza wspólnot rodowych i rodzinnych. Książka jest skierowana przede wszystkim do studentów pedagogiki, przyszłych opiekunów ludzi samotnych, w których rozbudza świadomość społeczno-moralnego powołania. Wiedzę o człowieku samotnym wzbogacają liczne przykłady pokazujące funkcjonowanie określonych instytucji i placówek oraz praktyczne rozwiązania konkretnych kwestii. Kolejne rozdziały dotyczą między innymi: Domów Pomocy Społecznej, Domów Samotnej Matki, bezdomności, hospicjów, samotności osób niepełnosprawnych, samotności dzieci w placówkach opiekuńczych. Książka niezwykle pożyteczna, o dużej wartości poznawczej, obowiązkowa lektura dla wszystkich studentów pedagogiki!