Opinia na temat książki Podróże w czasie

Podróże w czasie to pomysł, po który dość często sięgają pisarze i twórcy filmowi. Zastanawiające może się niektórym wydać, dlaczego tak jest. Otóż, wydaje mi się, że człowiekiem zawsze kierowała ciekawość, więc zrozumiałe jest zainteresowanie tym, co było, a jeszcze bardziej tym, co ma dopiero nastąpić. Najbardziej znana powieść o tej tematyce, to zapewne Wehikuł czasu Herberta George’a Wellsa. Książka po raz pierwszy została wydana w Polsce jako Podróż w czasie. Opowieść fantastyczna. Także Opowieść wigilijna Karola Dickensa zawiera elementy przeniesienia do własnej przeszłości i przyszłości, i ma charakter zbliżony do współczesnych opisów podróży w czasie. Nie można zapomnieć o powieści Jankes na dworze króla Artura Marka Twaina, w której bohater odnajduje się z czasach rycerzy Okrągłego Stołu. Jednym z najważniejszych przedstawicieli filmowych wydaje się trylogia Powrót do przyszłości, gdzie rolę wehikułu odgrywa samochód DeLorean DMC-12. W tematykę tę znakomicie się wpisuje pierwsza część Archiwum CHRONOSA, Podróż w czasie Rysy Walker. Autorka z niesamowitą dbałością o szczegóły przedstawiła tak znany i popularny temat. Wraz z bohaterką książki Kate Pierce-Keller uczymy się, by podróżować w czasie i naprawić jego linię, przywracając zakłócony porządek. Życie Kate jest zwyczajne, na ile zwyczajne może być życie szesnastolatki z Waszyngtonu, która chodzi do ekskluzywnej szkoły średniej i połowę tygodnia spędza z matką, a drugą z ojcem. Gdy jednak spotyka się ze swoją od dawna niewidzianą babcią, jej życie zaczyna przypominać kolejkę górską. Wkrótce Kate dowiaduje się, że jest posiadaczką niezwykłego genu, umożliwiającego podróżowanie w czasie. Teraz Kate czeka ekspresowe szkolenie, bo czas kurczy się w zastraszającym tempie. Na skutek zakłóceń temporalnych znikają jej bliscy i może liczyć w tej chwili tylko na babcię, jej współpracownika Connora, a także nowo poznanego chłopaka Treya, w którym powoli się zakochuje. Musi zapoznać się z procedurami i obsługą tajemniczo wyglądającego medalionu, który jarzy błękitną poświatą. Skoki w czasie nie są błahą sprawą. Trzeba uważać, aby niczego nie przestroić, bo to skutkowałoby w przyszłości nieodwracalnymi zmianami, niekoniecznie na lepsze. Niechcący można spowodować zniknięcie osób, a nawet siebie. Ale żeby nie było za pięknie, to musi być haczyk. Tak się składa, że jeżeli Kate uda się naprawić, to co zostało zaburzone, najprawdopodobniej po powrocie jej chłopak nie będzie o niej pamiętał. Więcej na - http://monweg.blog.onet.pl/2015/02/28/archiwum-chronosa-tom-i-podroze-w-czasie/