Opinia na temat książki Pokonałem nerwicę

Początek zapowiadał się naprawdę dobrze, jednak czym dalej słuchałam, tym było mi trudniej przyjąć to, o czym autor pisze.

Jestem świadoma, że jest to poradnik i subiektywne zdanie autora, jednak z punktu widzenia psychoterapeuty psychoanalitycznego, którym jestem, nie zgadzam się z powielaniem stereotypów związanych z tym nurtem terapeutycznym bez, mam poczucie, zrozumienia na czym ona polega (autor sam wspomina, że nie dał szansy tej terapii - po jednym spotkaniu uznał, że to nie dla niego).

Autor wnosi techniki behawioralne do pracy z nerwicą. Tak, może być to pomocne, lecz sądzę, że na krótką metę (dla kogoś miesiąc dla innego parę lat, ale prędzej czy później pojawi się nawrót w jakiejś postaci). Według autora również nie jest ważna przyczyna. Nie zgodzę się z tym. Nieznajomość przyczyny jest jak podawanie antybiotyku na chybił-trafił, bo nie wiadomo jaki to wirus lub bakteria, a nuż coś zadziała - jednak jak wspominałam, nie wiemy na jak długo.
Każdy nurt terapeutyczny ma w swoje zalety jak i wady. Jeżeli chodzi o psychoterapię psychoanalityczną, bo na tej znam się najlepiej, szuka przyczyny i działa od środka a nie tylko na objaw, który może pojawić się ponownie w tej czy innej postaci skoro przyczyna nie została "uleczona".

Nie zgodzę się na to, że Freudowska analiza poszukuje wyłącznie przyczyn "wypaczonego, przemocowego wychowania". Trzeba też pamiętać, że Freud jest prekursorem psychoterapii i jako jeden z pierwszych poszukiwał przyczyn ludzkiego zachowania. Jest obecnie wiele analityków po Freudzie, którzy ulepszyli i wyklarowali to, co Freud myślał na początku.

Uważam, że na nerwicę najlepsza jest terapia, jednak jaki to będzie nurt, uważam, że każdy powinien sam zdecydować.