Polska 1918

Symbolem jesiennego dnia 11 listopada 1918 roku stał się powrót Piłsudskiego do Warszawy. Na łamach ówczesnej prasy pojawiły się niezwykle znamienne tytuły, m.in. w krakowskim „Czasie” można było przeczytać: „Piłsudski w Warszawie” i „Koniec okupacji niemieckiej”. Jak żyli nasi rodacy u progu niepodległości? W trzydziestu rozdziałach będących odrębnymi esejami Autor przybliża różne zagadnienia ważne w kilku pierwszych latach niepodległej Polski. Wyzwaniem było wtedy scalenie kraju w jeden sprawnie funkcjonujący organizm, a wymagało to przezwyciężenia trudności wynikających z dysproporcji między trzema dawnymi zaborami. Autor opowiada m.in. o różnych systemach prawnych, odmiennych problemach społecznych, ogromnych zniszczeniach wojennych, o trudnościach w podróżowaniu czy stanowisku mniejszości narodowych wobec Niepodległej. Dowiadujemy się, co działo się w największych miastach – Lwowie, Wilnie Warszawie, Krakowie, Poznaniu – oraz na Śląsku. Poznajemy warunki życia ludności, życie społeczne, nowe polskie uczelnie, organizacje kobiece, stowarzyszenia, salony literackie. Autor kreśli portrety pierwszych reprezentantów narodu w Sejmie Ustawodawczym oraz najważniejszych postaci niepodległej Polski. Odpowiada także m.in. na pytania: czy w Polsce w 1918 roku była realna rewolucja? Jak przebiegała w odradzającej się Polsce pandemia grypy hiszpanki, która na całym świecie pochłonęła miliony ofiar? Mimo piętrzących się trudności, pierwszą reakcją na Niepodległą był ogromny entuzjazm rodaków. Cytując słowa Jędrzeja Moraczewskiego należy podkreślić, że „niepodobna oddać tego upojenia, tego szału radości, jaki ludność polską w tym momencie ogarnął.(…) Wolność! Niepodległość! Zjednoczenie! Własne państwo!”. Tekst uzupełniają liczne ilustracje.