Problemy badania rozwoju społecznego w pradziejach

Książka ma charakter historyczny (prahistoryczny). Jej tematem jest rozwój społecznych w Europie w okresie od pojawienia się człowieka rozumnego (ok. 45 tysięcy lat temu) do powstania państwa Karola Wielkiego we wczesnym średniowieczu. Może służyć jako podręcznik akademicki. W opracowaniu tego tematu archeologia traktowana jest jako nauka źródłoznawcza, pomocnicza w stosunku do prahistorii. Omówione zostały zmiany rozwojowe społeczeństwa prahistorycznego, w których przełomowe znaczenie miało wprowadzenie i rozpowszechnienie uprawy ziemi i chowu zwierząt. Ta innowacja w produkcji żywności rozdziela rozwój społeczeństwa zbieracko-łowieckiego w paleolicie i mezolicie od zmian rozwojowych społeczeństwa pastersko-rolniczego. W tym społeczeństwie zaszła druga zmiana omawiana w książce, przełomowa zmiana rozwojowa, jaką było pojawienie się w społeczeństwie Celtów masowej produkcji żelaza i wyrobów żelaznych. Rozpowszechnienie tych wyrobów w Europie umożliwiło rozwój produkcji rolnej i wojennej redystrybucji dóbr materialnych; rozwój ten prowadził do powstania feudalnego państwa. Niewęgłowski Andrzej - archeolog, prahistoryk, żołnierz Szarych Szeregów. 1956 - UW, Wydział Historyczny, specjalista Historii Kultury Materialnej; 1968 - dr; 1985 - UJ, habilitacja. W latach 1957-61 asystent Katedry Archeologii Pierwotnej UW; 1962-86 adiunkt, a od 1986 doc. IHKM PAN, od 1.01.2003 emeryt Instytutu Archeologii i Etnologii PAN. Kierownik badań wykopaliskowych w sześciu miejscowościach na Mazowszu i Lubelszczyźnie. Kierunki pracy badawczej: osadnictwo prahistoryczne, religioznawstwo społeczeństw prahistorycznych, metaloznawstwo prahistoryczne, teoria i metoda badań prahistorycznych.