Przegapiona miłość

„dla każdego na świecie istnieje ta jedyna osoba, z którą będzie szczęśliwy”

Akcja powieści „Przegapiona miłość” zabiera nas do Anglii, ale nie jestem w stanie ściśle określić czasu, gdyż autorka dosyć oszczędnie udziela tego typu informacji. Nie ma wyraźnego umiejscowienia w czasie, ale można wysnuć pewne wnioski na podstawie tego, w jaki sposób odnoszą się do siebie osoby, jak są ubrane i na jakim etapie jest w powieści rozwój technologiczny. Autorka pozostawia w treści ślady, które pozwalają wysnuwać określone wnioski. Na pewno nie jest to współczesna historia, gdyż świadczą o tym niektóre elementy, takie jak na przykład pisanie piórem czy długa podróż powozem.

Fabuła jest prowadzona w narracji kilkuosobowej, która daje możliwość poznania zamiarów i myśli prawie każdej postaci, występujących w tej historii, a więc nie tylko głównych bohaterów, ale też osób drugoplanowych. Taki zabieg jest rzadko spotykany w powieściach i odbiegający od norm, do jakich przyzwyczaili nas twórcy literatury. Niestety, autorka nie zaznaczyła, kto opowiada nam o sobie i swoich przeżyciach, a to trochę zaburza płynność czytania, gdyż wraz z nowym narratorem musimy zorientować się, kto aktualnie do nas kieruje swoje słowa. Z początkowych akapitów zawartych w prologu i rozdziale pierwszym wynikało, że cała powieść będzie prowadzona w osobie trzeciej, ale potem nastąpiła zmiana, i wszystkie postacie relacjonują nam przebieg zdarzeń w osobie pierwszej, co było dla mnie trudne d...