@viki_zm · 2022-09-22 17:38:00

Przeczytane Współpraca recenzencka 2022 Książka papierowa Posiadam

Co można dostrzec przez ucho igielne?

Książka opowiada historie trzech całkowicie od siebie różnych kobiet, które jednak coś łączy. Każda z bohaterek w pewnym momencie swojego życia zaczęła zauważać, że być może czasu porzucić wiarę w zewnętrzne moce i zaufać swojej intuicji oraz wewnętrznemu głosowi.

W powieści poznajemy dalsze losy dobrze znanych już Czytelnikowi bohaterek z dwutomowych "Znaków życia". Malwina, zgwałcona przez męża, próbuje na nowo poukładać swoje życie i odzyskać równowagę. Sylwia stara się nie tracić radości z życia pomimo nieuleczalnej choroby, którą niedawno u niej zdiagnozowano. Wiktoria w końcu zaczyna dostrzegać, że jej związek jest daleki od ideału, a jednostronne zaangażowanie nie daje zbyt wiele. Jak kobiety poradzą sobie ze swoimi problemami? Czy zdecydują się odkryć swoją wewnętrzną moc?

Lektura nie należy do najcieńszych i chociaż nie czyta się najszybciej, gdyż w wielu momentach wymaga przemyślenia, to jest zdecydowanie warta uwagi. Autorka nie unika trudnych, a nawet czasem kontrowersyjnych tematów, ale dzięki temu, że ma lekkie pióro, odbiór książki jest bardzo dobry.

To pozycja, w której nie znajdziecie pędzącej akcji, ciągłych zwrotów i zaskoczeń. Chociaż przedstawiona historia jest bardzo ciekawa, a fabuła rozbudowana Wioletta Milewska skupia się również na różnych rozważaniach. Dotyka tematu zarówno filozofii jak i wiary, przedstawiając różne tezy i punkty widzenia. Wszystkie przemyślenia nie są wrzucone do książki tak po prostu — na pierwszy rzut oka widać ich celowość, gdyż bezpośrednio wiążą się z zachowaniem, czy postępowaniem bohaterek.

Zakończenie ponownie nie wyjaśnia wszystkiego. Pozostawia wątpliwości o dalsze losy bohaterek, nie podsumowuje rozważań. Dzięki temu Czytelnik chętniej sięgnie po "Mazurkę", gdyż po takiej lekturze będzie chciał wiedzieć, co dalej się wydarzy.

Książkę czytałam z dużą przyjemnością. Zmusiła mnie do refleksji, rozważań, a także przemyślenia i zastanowienia się nad poruszonymi przez Wiolettę Milewską kwestiami. Wprawna kreacja bohaterów, ciekawy pomysł na poprowadzenie fabuły i lekkie pióro Autorki sprawiły, że pomimo swojej długości lektura mijała bardzo szybko. Zdecydowanie polecam fanom literatury obyczajowej, którzy nad liczne zwroty akcji i szybkie tempo cenią sobie ciekawą historię i przestrzeń na rozmyślania.

Recenzja powstała we współpracy z Autorką — bardzo dziękuję za możliwość przeczytania powieści.

Ocena:

Data przeczytania: 2022-09-21

× 2 Polub, jeżeli spodobała Ci się ta opinia!

Przez ucho igielne

Wioletta Milewska

7.1/10

Cykl: Seria Mazurska, tom 3

Słuchaj swojego wewnętrznego głosu, a dowiesz się, jaką tajemnicę chce ci powierzyć Trzy kobiety, trzy traumy, trzy zwykłe-niezwykłe historie. Malwina, po doświadczeniu gwałtu, stara się pozbyć nieu...

Komentarze

Pozostałe opinie

Książka porusza tematy filozofic...

Książka porusza tematy filozoficzne, medyczne, a nawet z czarną magią, a jest to zrobione w sposób przystępny dla każdego, dzięki czemu nawet dłuższe rozdziały czytały mi się z dużą przyjemnością i z...

@Grzechuczyta

Książka, która wymaga czasu i sk...

Książka, która wymaga czasu i skupienia. To trudna historia, która otwiera nam oczy na pewne kwestie, zmusza do refleksji. Polecam koneserom dobrej literatury.

@kasienkaj7

Nawet nie potrafię sobie wyobraz...

Nawet nie potrafię sobie wyobrazić przez jakie piekło przeszła Malwina. Każdy z nas czegoś się w życiu obawia, a tu pech sprawił, że strach stał się rzeczywistością. Ktoś, po kim w ogóle się tego nie...

@przyrodazksiazka

"Przez ucho igielne " opowiada s...

"Przez ucho igielne " opowiada smutne historię trzech kobiet mieszkających w jednej miejscowość. Malwina została zgwałcona przez swojego męża. Każdy jej dzień jest pełen strachu i lęku. Sylwia dowiad...

@gosia_myst

➡️ Zobacz wszystkie opinie tej książki

Opinia na temat książki Przez ucho igielne

Pozostałe opinie