Serce to samotny myśliwy

Południe Stanów Zjednoczonych Ameryki, koniec lat 30-tych XX wieku. W małym, nienazwanym miasteczku żyło dwóch głuchoniemych. Żyli razem spokojnie i całkiem szczęśliwie aż do momentu gdy jeden z nich został oddany do zakładu na leczenie. Drugi, John Singer, opuszcza wspólny dom by zamieszkać w wynajętym pokoju. To stanie się punktem zwrotnym w zarówno jego życiu, jak i w życiu kilku, różnych osób: czarnego lekarza, komunistycznego bojownika o równość pracowników, nastolatki zakochanej w muzyce i lokalnego barmana. Każdy z bohaterów zmaga się z wieloma trudnościami, nosi w sobie mnóstwo przemyśleń, planów. Dopiero pojawienie się głuchoniemego spowoduje, że znajdą one swoje ujście. Singer stanie się ich powiernikiem i najwierniejszym ,,słuchaczem". Bohaterowie przychodzą i zrzucają przed głuchoniemy swoje problemy, nie zauważając jego życia i kłopotów. ,,Serce to samotny myśliwy" to przejmująca opowieść o samotności pośród ludzi, niezrozumieniu, braku akceptacji. Gdzieś w trakcie lektury nasunęła mi się refleksja na temat współczesnych stosunków społecznych. Media społecznościowe umożliwiają nam przede wszystkim podkreślanie siebie, więc to robimy. Gadamy, piszemy, publikujemy o sobie - ale wielu z nas nie słucha. Nie interesujemy się innymi ludźmi. Traktujemy ich powierzchownie, bazując na własnych wyobrażeniach a nie prawdziwej znajomości. Tacy sami są bohaterowie: skoncentrowani na sobie, szczęśliwi, że ktoś ich ,,słucha" czują się zwolnieni z tego samego. Powieść wystawia s...

Długo zbierałam się do przeczytania tej książki. Myślałam -cóż ciekawego jest w historii głuchego mężczyzny, któremu wszyscy zwierzają się ze swoich problemów...? Otóż jest wiele ciekawych wątków. Są i mniej ciekawe -najbardziej denerwował mnie furiat-alkoholik wygłaszający swoje dziwne poglądy. Z kolei losy innych bohaterów- nietuzinkowych, zagubionych i samotnych w różnym tego słowa znaczeniu -były wciągające. Ta książka to naprawdę miłe zaskoczenie!

Gdybym miała jednym słowem określić o czym jest ta książka, odpowiedziałabym, że o samotności. Splatają się tutaj losy kilkunastu bohaterów, którzy zmagają się z bezradnością wobec otaczającej ich rzeczywistości, niezrozumieniem ze strony innych osób i przede wszystkim ze samotnością. Autorka naprawdę w mistrzowski sposób ukazała ludzkie dramaty i emocje. Dla mnie rewelacja!

Zgadzam się. Moim zdaniem świetna książka. Jednak dla mnie jedną z ciekawszych postaci był właśnie furiat-alkoholik, polubiłam też Mick i Singera. Książka ma swój specyficzny nastrój, podobała mi się.