Siostrzyczka Ewa od kartuzów

Powieść francuskiego pisarza i eseisty (ur. 1946), zainteresowanego filozofią dzieciństwa i dzieciństwem filozofii. Siostrzyczka… zdobyła w 2003 nagrodę Livre Inter i doczekała się przekładów na czternaście języków. W 2005 na ekrany francuskich kin wszedł oparty na powieści Péju film Jean-Pierre’a Denisa; prasa nazwała go „najpiękniejszym filmem sezonu”. Jest ponury dzień listopadowy w jednym z francuskich miast. Furgonetka księgarza Stefana Vollarda uderza w dziewczynkę, która niespodziewanie wybiega na jezdnię. Wypadek trwale naznaczy życie bohatera. Wcześniej introwertyczny i samotny, teraz zostaje rodzicem mimo woli i recytuje pogrążonej w śpiączce Ewie dzieła literatury europejskiej, które przechowuje w swojej nadzwyczajnej pamięci. Dzięki niemu dziewczynka budzi się, nie odzyskuje jednak mowy. Zapominając o bezsenności i dawnych lękach, księgarz zabiera Ewę na spacery w górzystym rejonie Wielkiej Chartreuse – miejscu dzikim i wspaniałym, gdzie mają swój klasztor kartuzi: mnisi związani ślubami milczenia. Vollard – przygnieciony sobą olbrzym przypominający Jeana Valjeana z Nędzników Victora Hugo – o wiele za młoda matka Ewy i przedwcześnie poturbowana przez życie dziewczynka tworzą dziwne trio: trójkąt, w którym zbiegają się trzy samotności.