Opinia na temat książki Soszka. Wojna się dzieciom nie przywidziała

Witajcie!
Dziś przybywam z kolejną polecajką książki wojennej.
Od razu wspomnę o tym, że jak tylko przesuniecie paluszkiem, ujrzycie zdjęcie tytułowej Soszki, czyli Pani Zosi, które pojawiło się w książce ❤.

"Szoszka. Wojna się dzieciom nie przywidziała" jest jedną z mniej drastycznych książek o II wojnie światowej. Napisana formą wywiadu, opowiada o życiu Pani Zosi Szukały, z domu Zarzecznej, która rodziła się w Nowej Hucie.
Gdy wojska Niemieckie wkraczają do Polski w 1939 roku, Zosia ma 14 lat, choć jak sama wspomina, wygląda na 16.
Dzieciństwo zostało jej brutalnie odebrane w momencie, gdy Niemcy wytargają ją spod łóżka w środku nocy i wywiozą do Zagłębia Ruhry, opanowaną przez rodzinę Kruppów.

W momencie wywiadu ma 93 lata, gdy zagłębia się opowieściami w tamte lata, nie raz w jej oczach pojawia się młodzieńczy błysk. Szczególne iskierki widoczne są, gdy tylko rozmowa schodzi na temat podporucznika Pawła Barbarowicza...

Choć może wydawać się to dziwne i nie na miejscu, książkę czytało mi się bardzo dobrze. Napisana przyjemnym dla oka językiem, wielokrotnie szczegółowo tłumaczone wydarzenia, by czytelnik łatwiej się odnalazł, oraz dialog, gdzie nie zostają pominięte szczegóły takie jak picie kawy, krojenie ciasta w międzyczasie. Czułam się jakbym siedziała razem z Zosią i Eweliną przysłuchując rozmowie.
Niesamowicie dobrym pomysłem było umieszczenie zdjęć. Nad nimi spędzałam najwięcej czasu. Uwielbiam starodawne zdjęcia.

Znacie już ją? Czytaliście?
Z czystym sumieniem polecam, na pewno także nada się dla nastolatków w wieku szkolnym.