Strefa światła. Walka o szczęście - historia prawdziwa

Przyznam szczerze początkowo strasznie mnie denerwowała postać głównej bohaterki. Ciężko mi było zrozumieć jak to możliwe, że ładna, młoda dziewczyna zamieszkała z TAKIM mężczyzną. (nie czytałam pierwszej części) Wkurzała mnie też liczba adoratorów Uli- zupełnie nieprawdopodobna. Ale przy końcu książki miałam łzy w oczach. warto po nią sięgnąć. ta książka jest przestrogą, ale także pokazuje, że pomimo wszystko warto żyć, bo nigdy nie wiadomo, czym nas jeszcze życie zaskoczy.

Czytając drugą część byłam jeszcze bardziej poruszona niż przy pierwszej. Wszystkie przeciwności losu z którymi musiała walczyć, uświadamiają nam jak łatwao mamy w życiu tylko dlatego, że mamy twarz bez większych skaz, nieważne czy ładną czy brzydką.

Czytasz i nagle uświadamiasz sobie, jak wiele masz: twarz, możliwość wyjścia na ulicę, zdrowie, normalność i nieograniczne możliwości budowania swojej przyszłości. Zmusza do refleksji i daje nadzieję...

Bardzo mnie poruszyła, chociaż zaczęłam od 2 części.. Dziewczyna miała silę aby rozpocząć wszystko od nowa, najbardziej poruszyło mnie to że przez jej wygląd nie chcieli udzielić im ślubu

Poznałam dalsze losy Uli, której psychopata zniszczył twarz i złamał psychicznie. Nadal trudno mi uwierzyć, że to wszystko działo się naprawdę. Chylę czoło przed lekarzami, chirurgami plastycznymi, którzy przez kilka lat przywracali bohaterce wygląd i wiarę w siebie. To cudowne, że po tym koszmarze jaki spotkał Ulę, ułożyła sobie życie i spotkała człowieka, którego pokochała i który ją pokochał. Nie mniej jednak trudno mi zrozumieć wymiar sprawiedliwości. Zastanawiam się czy sprawiedliwość na pewno istnieje?