Sukces i porażka bezrobotnych na rynku pracy

Książkę Elżbiety Kasprzak przeczytałem z zainteresowaniem rosnącym w miarę zapoznawania się z kolejnymi rozdziałami. Rozdział l jest udaną próbą zwartego przedstawienia Czytelnikowi rozproszonej w literaturze przedmiotu wiedzy na temat pracy i bezrobocia. Zamiar ten zrealizowany został z ogólnej perspektywy jakości życia. Rozdział II [koncentruje się] na kategorii sukcesu, podstawowej dla całej pracy. Duże znaczenie książki dla rozwoju teorii w psychologii wynika z trafnego wyboru [...] modelu indywidualno-środowiskowego dopasowania jednostki, który Autorka stosuje do generowania problemów badawczych oraz wyjaśniania uzyskanych wyników. Efektywnie wspomaga się w tym zadaniu koncepcją wielkiej piątki i modelem heksagonalnym J. Hollanda. Podkreślić chciałbym konsekwentne stosowanie przez Autorkę zasady wykorzystania tej samej bazy teoretycznej do stawiania pytań i wyjaśniania uzyskanych rezultatów. Za udanie wyodrębnione i trafnie zanalizowane z perspektywy psychologicznej oraz demograficznej należy uznać skupienia grup bezrobotnych, które odniosły sukces oraz grup, które poniosły porażkę. Podsumowując, praca Elżbiety Kasprzak jest interesującą i udaną próbą realizacji tematu równie ważkiego co aktualnego, a ponadto trudnego. Z kolei ważkość pragmatyczna pracy polega na zainteresowaniu się przez Autorkę opisem i eksplanacją zachowań młodych bezrobotnych na niepewnym współczesnym polskim rynku pracy. Z pełnym przekonaniem rekomenduję więc tę pracę... Romuald Derbis