Światło święte

Prezentowany w niniejszym tomie zbiór tekstów Tenewa jest z kilku względów nietypowy. Łączy on bowiem dość osobliwą dla literatury bułgarskiej konwencję z równie nieszablonowym zestawem tematów. Opowiadania pisane są na pozór w manierze realistycznej, która nie unika graniczącej z wulgarnością dosadności, w tekst wplatane są fragmenty, naśladujące żywą mowę, wręcz żargon środowiskowy. Równocześnie jednak w niemal wszystkich tekstach z tomu można wskazać elementy przełamujące tę konwencję i ze względu na charakterystyczne motywy zbliżające całość do czegoś, co najłatwiej byłoby określić fantastyką. Z fantastyką jest jednak pewien problem, ponieważ autor najzupełniej świadomie i z pełną premedytacją zaciera granice gatunkowe i zamazuje kontury tradycyjnych formuł i stylów.