Świeża krew

Kiedyś zaczytywałam się w wampirzych historiach i dlatego nie mogłam nie przeczytać nowości od wydawnictwa Jaguar "Vamps. Świeża krew" Nicole Arend. Zresztą, książkę wygrałam w rozdaniu u @ksiazeczkowy_potwor i tak mnie, kusiła ta pozycja, że nie mogłam dać jej długo czekać😂 Miałam nadzieję, że umili mi czas choroby jednak tak się nie stało😞 Książka nie spełniła moich oczekiwań.

Głównym bohaterem jest osiemnastoletni Dillon Holloran, dhampir, czyli pół człowiek-pół wampir. O swym pochodzeniu dowiaduje się chwilę przed rozpoczęciem roku w Albinen, elitarnej szkole dla najlepszych potomków wampirzych rodów otoczonej szwajcarskimi Alpami. Do tego czasu wychowywał go ojciec, a matki chłopak nie znał, porzuciła go krótko po urodzeniu. Jej życzeniem jednak było, żeby Dillon trafił do wampirzej szkoły, gdzie będzie miał okazję poznać swoją drugą naturę. Okazuję się jednak, że jego mieszana krew jest cenna i to sprawi, że będzie w niebezpieczeństwie.

W zasadzie to już na samym początku okładka mnie nie zaciekawiła, ale zdarzało się, że czytałam książki w brzydszych oprawach graficznych🙈 Ten neonowy różowy napis jakoś do wampirów mi nie pasuje. A historia Dillona bardzo mnie wynudziła. W tej książce nic się nie dzieje! Po prostu wieje nudą z każdej strony. A jak już się dzieje to tak na siłę. Pierwsze 2 rozdziały to przedstawienie i zapoznanie się bohaterów, co brzmi jak dialog dzieci w przedszkolu. Do tego pojawia się tyle postaci, że trudno wszystkich zapamięt...

Do doliny w Alpach Szwarcarskich, w wiosce Arens przybywa Dillon Halloran wraz z ojcem Gabrielem. Chłopak ma osiemnaście lat i udaje się do tej wioski by poznać prawdę o swoim pochodzeniu. Całe życie spędził tylko z ojcem. Matka go zostawiła gdy był mały. Niewiele o niej wie. Do szkoły dla Wampirów, zwanej Vamps udaje się w celu nauczenia się zdolności wampirów, które w nim drzemią. Musi to zrobić dla swojego i innych bezpieczeństwa.

Do pięknej dolinki przybyła również Celeste, Bram, Jeremich, Aron i Asta i inni. Wszystkie to postacie to wampiry. Jedyną osobą, która jest inna w ich towarzystwie jest Dillon. Jest on półczłowiekiem a półwampirem. Chłopak nic nie wiedział o świecie wampirów. Jak pić krew, jak latać i jak to jest spać w trumnie. Dampire to postać dość rzadka w świecie wampirów. Podobno dzieci człowieka i wampira nie przeżywają. Jak więc udało się to Dillownoi? Jak przebiegały jego pierwsze dni w elitarnej szkole dla wampirów? Czy naprawdę jego krew jest wyjątkowa i dlaczego staje się celem, który należy wyeliminować? Przekonajcie się sami.

Książka przeznaczona jest raczej dla młodzieży, ale nieco starsi czytelnicy również powinni polubić opisany świat wampirów. Nie jest to fantastyka na wysokim poziomie, ale nie przeszkadzało mi to. Przewracałam kolejne strony z przyjemnością i z ciekawością tego co może się wydarzyć. Bardzo polubiłam głównego bohatera, który przypominał mi chłopca, który również nie wiedział nic o świ...

Lubicie książki o wampirach??? Jeżeli tak, to zapraszam do lektury "Vamps" Nicole Arend.

Vamps, czyli elitarna akademia dla wampirów, nie przyjmuje byle kogo. Nauka w Vamps polega na wykształceniu wielu zdolności, by móc funkcjonować w środowisku ludzkim. Uczniowie zostaną poddani wręcz ekstremalnym zadaniom, a ukończenie każdego roku akademii z dobrym wynikiem to już wielkie osiągnięcie. W tym roku, stało się coś nieoczekiwanego. Pierwszy raz do akademii został przyjęty dampir - półczłowiek, półwampir. Dillon, bo o niego chodzi, nie ma pojęcia o swojej wampirzej naturze. Teraz będąc w szkole, okazuje się, że nie tylko jest on wyjątkowy, ale i jego krew jest niezwykle cenna. Musi mieć się na baczności, bo nie tylko uczniowie mogą czyhać na jego życie. Jak sobie poradzi w zupełnie innym środowisku, pełnym krwiożerczych wampirów??? Czy znajdzie w nim sprzymierzeńców??

Dillon, od początku pobytu w akademii jest zagubiony i zdezorientowany. Ale nie ma mu się co dziwić, dopiero się dowiedział o swojej dwoistej naturze i został rzucony między wampiry. Nie ma pojęcia jak się przy nich zachowywać. Musi wszystkiego uczyć się od podstaw. Nie wszyscy są zadowoleni z jego pobytu w akademii i dadzą mu to odczuć. Czy mimo wszystko, zaprzyjaźni się z krwiopijcami???

Dawno, tak miło nie spędziłam czasu przy książce o wampirach. Świetnie się bawiłam czytając to. Na początku łatwo się troszkę poplątać, bo ilość wampirów jest przytłaczająca. Ale szybko da się wci...

Dillon został wychowany na chłopaka który właściwie niczym się nie wyróżnia. Otoczony opieką ojca nagle dowiaduje się, że jest kimś wyjątkowym i musi udać się do akademii dla wampirów. Co więcej ma się tam udać na polecenie matki, której nigdy nie spotkał. To nie jest zwykła szkoła. To miejsce zgromadzenia największych rodów wśród wampirów, a Dillon jako półczłowiek, półwampir z miejsca staje się obiektem zainteresowania wśród uczniów i nauczycieli. Nie każdy jednak jest pokojowo nastawiony do nowego szkolnego nabytku. Już w pierwszych dniach szkoły okazuje się, że krew Dillona jest niezwykła przez co staje się celem. Chłopak musi rozważyć komu może zaufać, musi dobrze dobrać sobie przyjaciół. Prowadząc życie w VAMPS, doskonaląc swoje umiejętności, próbuje również dowiedzieć się kim jest jego matka.

Jak dawno nie sięgałam po książki, gdzie wampiry odgrywają główną rolę! Już od pierwszych stron poczułam się jakbym ponownie wkroczyła do świata magii niczym z Harrego Pottera, z tym że zamiast czarodziejów otrzymałam fascynujących krwiopijców. Dillon wśród towarzystwa pozostałych, okazał się uroczo niewinny i zagubiony, jednak w momentach gdzie pozwalał prowadzić się instynktom stawał się kimś wyjątkowym.
Oczywiście z miejsca wytypowalam kto może okazać się tajemniczą matką bohatera, jednak no cóż, nie trafiłam. VAMPS to bardzo fajna młodzieżówka, która przypomniała mi dawne lata gdzie fascynowałam się Zmierzchem. Kiedy to było! Przyjaźń, pożądanie, fascynacj...

Kto z Was kojarzy, czytał, oglądał Zmierzch, Pamiętniki wampirów, może Akademię wampirów itd?
Swego czasu ten motyw był dość modny.
Przyznaję, że chęć sięgnięcia po Vamps to trochę z sentymentu do tamtego czasu, książek, filmów, seriali.
Mimo pewnych niedorzeczności, lubiłam to!

Po latach postanowiłam więc przenieść się do elitarnej szkoły dla wampirów i sprawdzić czy i tam mi się spodoba. Vamps - to właśnie tutaj trafia nasz główny bohater, Dillon. Tyle, że Dillon nie jest zwykłym wampirem. Jest dampirem. W połowie człowiekiem, w połowie wampirem. Jest inny. Czy gorszy? W końcu w akademii uczą się dzieciaki z najpopularniejszych wampirzych rodów, a Dillon nawet nie wie kim jest jego matka.

Przyznaję, że początkowo musiałam sobie trochę przypominać, żeby przymknąć ludzkie oko na niektóre absurdy ;)
Jak to też bywa w fantastyce, trzeba wgryźć się w ten nowy świat, a autorka otacza nas całkiem sporą grupą bohaterów.
Wydaje mi się, że są oni jednak na tyle charakterystyczni, że te kilkanaście osób szybko można ogarnąć, każdy się czymś wyróżnia, co jest dużym plusem. Im dalej, tym lepiej mi się czytało i naprawdę dobrze spędziłam czas z tą książką. Działo się wiele, szczególnie w drugiej połowie książki mocno się wkręciłam.
Może i czasem przewidywalna, ale mnie się podobała i bardzo jestem ciekawa dalszego ciągu. To też historia o byciu innym, co nie znaczy, że gorszym, o poznawaniu siebie, o sile przyjaźni, pożądaniu, a to wszystko ...

Lubię wampiry i dawniej często zaczytywałam się w książkach, w których głównymi bohaterami byli krwiopijcy. Dlaczego po latach do nich wróciłam? Chciałam się przekonać, czy nadal takie historie sprawią mi przyjemność. Jakkolwiek by na to spojrzeć nie mam już dwudziestu lat a kilkanaście więcej niż w czasach, gdy zaczytywałam się w Zmierzchu, Akademii wampirów, czy Wampirach z Morganville. Mogę śmiało powiedzieć, że nadal lubię ten klimat. Jeśli jednak myślicie, że VAMPS jest podobne do Zmierzchu to się zawiedziecie. To zupełnie inna historia – zdecydowanie mniej romantyczna i cukierkowa. Jest wręcz odwrotnie – to mroczna, pełna intryg i zwrotów akcji opowieść, w której nie zabraknie ostrych starć z wrogami i sprawdzianów wytrzymałościowych. Książkę czyta się naprawdę szybko i przyjemnie. Jest akcja, więc raczej na nudę nie możemy narzekać. Jedynym minusem jest nie tyle liczba bohaterów, a jest ich sporo, co zbyt pobieżne zapoznanie się z nimi. Mam wrażenie, że akcja pędzi, poznajemy świat wampirów oraz ich moce, ale nie spędzamy wystarczająco czasu z poszczególnymi postaciami. W konsekwencji znamy ich tylko pobieżnie. A szkoda, ale mam nadzieję, że w kolejnych tomach nadrobimy braki w tym temacie. Lekki styl autorki, ciekawy pomysł na fabułę i rosnące napięcie to gwarancja dobrej rozrywki. Ja jestem bardzo zadowolona z lektury i z niecierpliwością czekam na kolejny tom, w którym jak przypuszczam będzie gorąco.

Książka o wampirach 😀

Alpy Szwajcarskie, wioska Arnes.
Dillon i Celeste oraz Bram, Ace, Aron Asta, Jeremiah, Sade, Angelo, Cora, Frederick, Bik przybyli tu w tym samym czasie z różnych części świata. W przeciwieństwie do innych serce Dillona biło, bo był dampirem. Kimś wyjątkowym. Wychowywał go ojciec. Matki nie znał.
Madame Dupledge powitała ich jako dyrektorka akademii...wampirów VAMPS, gdzie mają się uczyć przez trzy lata. To elitarna szkoła a Dillon jest pierwszym, przyjętym do niej półwampirem.
Pierwsza wypita krew (wampirza) wyostrzyła jego zmysły. Został też jednogłośnie wybrany wampirem elektem Szczytu Pierwszego.
Lekko, łatwo i przyjemnie nie było. Rywalizacja była ostra a on musiał się wiele nauczyć. Miał sprzymierzeńców a byli też sceptycy i ci, nie do końca przyjaźnie nastawieni.
Dodatkowo potrzebował ochrony ze względu na właściwości swojej krwi...innej niż wszystkie, niepowtarzalnej. Ktoś na niego polował. Ktoś chciał się go pozbyć.

Fajna, mroczna opowieść o młodzieży niezwyczajnej. Supernowoczesna szkoła. Ściśle określone zasady z jednej strony i swoboda z drugiej. Problemy, zachowania, rozterki i uczucia typowe dla nastolatków.

Przyjemna lektura.

Do momentu przeczytania tej książki nie zdawałam sobie sprawy z tego, jak bardzo tęskniłam za motywem wampirów w fantastyce. Okazuje się, że bardzo i chcę więcej, dużo więcej. Bardzo sprawnie się tę książkę czyta, wciąga. Perspektywa Dillona, z której poznajemy wydarzenia jest bardzo ciekawa, bo wszystko, czego się dowiaduje, jest dla niego nowe. To pół wampir, pół człowiek, któremu nie jest łatwo żyć wśród samych wampirów. Ale daje radę. Jak? To sprawdzicie w powieści. Polecam!

„Vamps. Świeża krew” to książka, która spodobała się zarówno mnie, jak i mojej 16-letniej córce. Obie z niecierpliwością czekamy na kolejny tom i z przyjemnością polecamy.