Problematyka artykułów zawartych w tomie wykracza poza ramy nakreślone w tytule. Prace dotyczą bowiem nie tylko kultury ludowej, ale też narodowej, nominów propriów i języka utworów literackich. Autorzy zajmują się różnymi przejawami tabu językowego w mowie ludności wiejskiej (białoruskiej, polskiej, ukraińskiej) w mowie potocznej, w kulturze, w atroponimii staropolskiej, w pieśni ludowej i w poezji (białoruskiej, polskiej, ukraińskiej).Podejmują problematykę mówienia i pisania o śmierci, analizują eufemizmy zawarte w literaturze pięknej (w języku Sienkiewiczowskiego Zagłoby) oraz we współczesnych tekstach reklamowych (spór o słowo sakramencko w reklamie piwa).