Tego lata znów się pożegnamy

Jeśli i ty interesujesz się duchami i ich przywoływaniem, to koniecznie powinieneś przeczytać tą książkę. I jeśli myślicie, że nic ciekawego was tu nie spotka, to jesteście w wielkim błędzie. Tu nie ma tylko pustej historii z zabawą w duchy. Nasza bohaterka w młodym wieku straciła najlepszą przyjaciółkę. Były jak wie wisienki wiszące na drzewie, gdzie wiatr smagał jedną, tą pierwszą po ciele, a druga zawsze była obok, gotowa pocieszyć ją albo wesprzeć, kiedy wiał zbyt mocno. Obie bardzo cierpiały, kiedy nie mogły spędzać ze sobą czasu. Bardzo interesowały się pewną kobietą, która znana była z wywoływania duchów. Jedna z nich wierzyła we wszystko, co tamta sobą reprezentowała, ale druga totalnie nie wierzyła w duchy i często sobie z nich żartowała. Dzień przed nieszczęściem obie przeżyły pewną przygodę, a później świat głównej bohaterki rozsypał się na tysiące kawałków. Wiedziała, że jej przyjaciółka miała słabe serce, ale nie sądziła, że przestanie bić tak szybko. Rok czasu trwało zanim ponownie zdecydowała się wejść do ludzi. I to właśnie po roku czasu zaczęła zauważać dziwne zbiegi okoliczności. Czuła na sobie dotyk zimnych dłoni oraz dziwną gęstą obecność, która towarzyszyła jej gdy była sama...
Historia ogromnie mi się podobała, gdyż uwielbiam tematy duchów. Ja jestem jedną z tych, która wierzy, że gdy osobie zmarłej na kimś mocno zależało, to ujawni się pod postacią dziwnych zwidów, lub jeśli miała ona czy on jakieś zamiłowania, to właśnie te rzeczy będą wydawał...

[ współpraca reklamowa neonywab]

Tego lata znów się pożegnamy utrzymana jest w lekkiej tonacji a mimo wszystko opowiada o żałobie, dotyka lekko realizmu magicznego i próbuje pokazać nam dwie strony istnienia duchów. Najlepiej czyta się na raty, szczególnie że niektóre fragmenty bardzo mocno działają na wyobraźnię. Zagorzali fani serii Lux docenią to gdzie przenosi się akcja.

Co znajdziemy w środku;

✻ przyjaźń, która przetrwa wszystko;

☾ nawiedzony hotel oraz piękną scenerię do której aż chce się przenieść;

✻ dwie ścieżki czasowe teraz i przeszłość;

☾ wydarzenia opisane od strony Natalie w 1 osobie;

✻ cienką granicę między kłamstwem a nadzieją:

☾ bardzo ciekawie wykreowanych bohaterów, którzy dają nam do myślenia;

✻ różne relacje rodzinne i to jaki mają one wpływ na dzieci;

☾wplecenie w fabułę show o poszukiwaniu duchów.

Jakakolwiek strata nigdy nie jest łatwa, a sam proces uzdrawiania ...

Jeśli myślicie, że to miła i sympatyczna młodzieżówka - to jesteście w błędzie. Ta różowa okładka kryje trochę smutną, trochę pokrzepiającą historię o stracie i o tym czy czas leczy rany.

Historia jaką stworzyła autorka to rozbudowana i wielowątkowa opowieść o żałobie, przyjaźni, o szukaniu siebie, odwadze, ale i zagubieniu. Akcja toczy się w letnim ośrodku, do którego zjeżdżają się fani zjawisk paranormalnych, i gdzie główna bohaterka ma za zadanie nakręcenie zgłoszenia do programu o łowcach duchów. I do pewnego momentu, doskonale wiemy co się dzieje, jednak z każdą stroną sytuacja się gmatwa i nagle w rękach mamy thriller od którego ciężko się oderwać. Autorka dotyka trudnych tematów z którymi walczą nastolatki, ale i dorośli, przedstawia je w przystępny sposób, jednak niczego nie wygładza. I chociaż mogłabym napisać, że przekaz jest delikatny, to jednak trafia w samo sedno.

Książka podobała mi się, że względu na pomysł oraz za odwagę w trudnych tematach. Może trochę brakło emocji? Ale i tak uważam, że jest to historia warta poznania.