Every year, on the nights of the 26th and 27th September, the mutton birds come to Tasmania, in Australia.
W prostych słowach i na kilku przykładach autorka przedstawia sposoby orientacji różnych zwierząt w ich cyklicznie dokonywanych dalekich podróżach. Petrele przelatujące od Tasmanii po Kamczatkę, żółwie zielone płynące z Wyspy Wielkanocnej do Brazylii i z powrotem, ptaki morskie latające wzdłuż Wezery, lasówka czarnogłowa - z Niemiec do Egiptu... Okazuje się, że istnieją różne zdolności, nawet pomiędzy ptakami. Żółwie orientują się wg pozycji słońca, niektóre ptaki po ukształtowaniu terenu lub układzie gwiazd, inne, podobnie jak pszczoły - wg pozycji słońca, przy czym także wtedy, gdy słońce jest niewidoczne (światło spolaryzowane). Natomiast gołębie i pszczoły potrafią orientować się w terenie także po polu magnetycznym ziemi.
Liczne ilustracje - m.in. mapki tras - to rysunki Willie Rodgera, świetnego szkockiego grafika i nauczyciela z Glasgow. Wyjątkowo łatwy językowo tekst jak na pozycję popularnonaukową.