„Turbopatriotyzm” to obszerna, szczegółowa i dobrze udokumentowana socjologiczna analiza interesującego i ostatnio coraz częstszego oblicza polskiego patriotyzmu - patriotyzmu skrajnie prawicowego.
Autor definiuje to pojęcie, bada jego genezę, pokazuje funkcjonowanie w środowisku społecznym, kulturowym i językowym. Opiera się przy tym na licznych przykładach z szeroko rozumianych mediów, w szczególności portali internetowych i prasy, ale także z dziedziny popkultury. Pokazuje mechanizmy wprowadzania do języka nowych pojęć czy zmiany ich dotychczasowego znaczenia. Wskazuje na kształtowanie mentalności odbiorcy poprzez przejmowanie i adaptowanie przez skrajna prawicę narracji i sposobów działania dotychczas wykorzystywanych przez środowiska liberalne czy lewicowe. Nie ogranicza się przy tym do realiów polskich, ale odnosi do analogicznych zjawisk społecznych obecnych w innych krajach.
Pojęciu "turbopatriotyzmu" autor przeciwstawia „softpatriotyzm”. I choć nie ukrywa, że to "softpatriotyzm" jest mu bliższy, stara się zjawisko „turbopatriotyzmu” przede wszystkim zrozumieć, a następnie rzetelnie opisać i zrobić to bez pejoratywnych komentarzy czy drwin.
Dystans do opisywanych zjawisk, obiektywizm, rzeczowość i wyważona, pozbawiona nadmiernych emocji forma opowieści to najważniejsze atuty książki Marcina Napiórkowskiego.
I choć nie ze wszystkimi twierdzeniami autora się zgadzam, szanuję go zarówno za przekrojowe i wyczerpujące, a zarazem przystępne potraktowanie tematu, jak i za ogrom pracy związanej z zebraniem materiału służącego ich udokumentowaniu.